ми (зам.) - треба (гл.)

- Можам, како не! Мене не ми треба потркепа од друг, јас сѐ можам сама. –отсечно ќе речеше.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Пред да стапи во партијата, брат ми требаше да замине на една сојузна младинска доброволна работна акција за изградбата на една разорена пруга во една од средишните републики во земјата, потем во изградбата на автопатот Братство-единство, којшто треба да ја поврзе земјата со Европа и Азија, па во изградбата на едно вештачко езеро во својата република, со сушење на мочуришта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тие работи мене не ми требаат.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ми треба една соба, му реков на човекот на рецепцијата загледан пред себе. Го набра плиткото чело над очите и ме погледна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Признавам, ме измести од лежиште овој напад, ми требаше време да се приберам и пак да се свртам кон моите интересирања.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Јас ќе копам до три метра сам“, вели Јован, „сам ќе ја фрлам земјата горе, а потоа ќе ми треба човек за влечење кофа со земја. Да си кажеме однапред“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Не ми требаат со нас девојчиња ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Ми требаат. Ќе ги дадам... - На кого?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Не барам одговор, Господи, за ништо зашто добро знам дека и страстите се создадени од крв и од солзи и Ти ќе продолжиш низ нив - Мене само осама ми треба...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Автото е расчукано. Што ми требаше да се здружам со Џеронимо?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Мене не ми требаат. Јас сакам МОСКВИЧ.“ Му го фрли и шрафцигерот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Како одеднаш стануваат несреќи, - размислував.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Еве ти ги! “ ги фрли трите амблеми пред Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
А таа, кутрата...“ раскажуваше мајка му на Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Па кај третото - крц! и се врати накај живата ограда.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Не ми требаат твоите шеги! - му рече остро и налутено Веле и додаде уште поналутено: - Разбра ли?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Реков, самиот. Не ми треба ничија помош.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Аха, да. Рибата ми ја отвори вратата, јас ѝ кажав дека ми треба дел од нејзиниот задник и ѝ ги треснувам оние дваесет зелени.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Човечкото тело е скандалозно неефикасно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сеното сте го собрале во копи, добитокот и сам знае да пасе, а мене ми треба работна рака.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Чевли речиси и не ми требаат, никаде не излегувам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Циркусот замина по три дена; три дена Луција и Земанек доаѓаа, со брат ми, на портата; јас одбивав да ги видам, оти бев понижен до срж; им порачував да си одат, оти не сакам да ги видам; велеа дека сето тоа било обична игра, дека ќе почнеме одново, дека сѐ било една невкусна шега, заблуда, еден вид лудило; велеа дека ќе сторат сѐ да се вратам; велеа дека Фисот е под истрага, дека самата Партија го суспендирала и го осудила за сослушувањето, дека и весниците направиле афера од тоа, дека моето свидетелство ме чека на масата (никогаш не го подигнав, оти веќе не ми требаше); јас им порачував да ме остават на мир.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако доаѓаат за да ме ругаат мене, вели, не ми треба. Сам си знам што направив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Ми треба оној што се ожени пролетва.“ „Тоа сигурно е Ден. Него ќе го најдеш во кулата. И името му е Адам.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
За таа цел, мене не ми требаат обемни емпириски податоци, туку длабоки, подробни согледби за начинот на кој, всушност, дејствуваат некои типични и особено изразни машки геј- културни практики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За друга работа не ми требаат, туку, еве, вака, за плетење, или нешто ако потшивам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Дајте ми и мене малку нежност, господине.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се заблагодарив и прашав: „Заминуваш?“ Рече: „Заминувам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Господине, и мене ми треба малку нежност,“ подвриснуваше Августина, додека брат ми си ги бришеше солзите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Рече: „Ова повеќе нема да ми треба, а знам дека ти дојде без свои работи.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Филмовите ги консумирав понекогаш по трипати на ден. Одев и на кино утро. Ми требаа кино информации. Не сакав да имам непознаници.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Тој вели: „Јас бев веќе на оној свет: кога Бандо ми забуца куршум в гради - и видов каков е. Сега ми треба овој живот да го проживеам“.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ѕвездите ќе трепнат за миг, и во полноќта ќе земам сѐ, сѐ, што ми треба и не треба...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Па шеретски се смешка и ми прогледува низ прсти како мангуп зашто и Бог е само човек и, бидејќи беше – не беше кога ми требаше, сега и мене и на сличните на мене безрезервно ни ги напојува батериите, па дури и кога меѓу две тесни здолништа не можам да одлучам, како да го слушам него и неговата поддршка за оваа, во левата рака, со повисокиот шлиц.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Жив ми требаш, знаеш што е жив или и ти си од мртвите, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе си го пресечам со тесла, вели, со брадва ќе си го пресечам, вели, не ми треба само за мочање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој пак ги стушува веѓите, ги собира, ги смешува. - Војниците ми требаат на фронтот, вели, а не в постела кај жените. 99
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Мене не ми треба болен човек дома, беше му рекол на вујка, и ја оставил мајка. После си умре, жената, таму.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тогаш, Николе Солески, ми рече: „Ко ќе ти треба нешто, само кажи“ и јас ко дојде за женење, му кажав: - Ми треба коњ, стрико Николе, му реков.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Оди, човеку! Каков коњ ми споменуваш? Ќерка ми уште не е за мажење. Ми треба таа и мене, да испере, да искрпи.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Мене ми треба здравје, младост и пари: И пари!!! (се слуша биење на градскиот часовник, брои гласно).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ми требеше и дојде, како нарачан. Имам нешто да говорам со тебе.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
НИКОЛАЌИ: Стоката мене не ми треба.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Иљач ми треба за отворенава рана, кажи ми, кажи немиров дозорен што ме глода, Дали може на кантар да го ставам и како без него да го смирам.“
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ми треба Јана. Пренесете ѝ дека ја бара Ѓорѓе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не ми требаше многу време за да ја грабнам облеката, бундата и чантата; не сакав да потрошам премногу време на облекување; ако коњите побрзаат како на патот за ваму, ќе скокнам, така да се каже, од оваа постела во својата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- „Нема проблем“ -му рече Марија. „- Единственото што ми треба е телефон.“ Тоа беше точно, а ѝ требаше само за да го предупреди сопругот дека нема да стигне навреме.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
“ Вака никогаш нема да стигнам дома; мојата успешна лекарска практика е уништена; мојот наследник ме ограбува, но бескорисно, затоа што не може да ме замени; во мојата куќа беснее одвратниот коњушар; Роза е негова жртва; не сакам тоа ни да си го замислам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сосетката на седиштето ѝ даде запалка и ја замоли за една од малкуте цигари кои ѝ беа останале суви.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Ало? Што е со вас? Ало? Каде сте? Зошто не се јавувате? Ве молам, јавете ми се... Ми треба вашата помош.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Јас тоа и го сака Ми требаше добар предизвик.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ми требаш како на поетот болката за инспирација во сонот да ја вратиш насмевката .... да ја снема тагата во моето срце.... да заспијам мирно, тивко...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
А кога те сретнав, беше и повеќе од она што беше пред тоа беше љубов кога љубовта ми требаше. беше сон кога заспивав, среќа кога мојата се гаснеше...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Ноќта се сокрила во мене, ми треба прегратка за да се разбудам. Се буди ден кој ветува сѐ!
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Да имав Библија, му реков тогаш оддеднаш на Симона, ведаш ќе почнев со подготовка, со читање и со барање што ми треба.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Гледам кај има камења, вели тој спремно. Ми требаат камења.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тоа беше и мојот прв цивилизациски шок, после што ми требаше долга и тегобна рехабилитација.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
– Разорав баеги ледини од чифлигот, та ќе ми требаат уште два чифта волови, а за луѓе, нека се живи каурките, родиле доста синови за нашите чифлизи. – Навистина ефендилер, немате ли некој каурин фазла да ми дадете за работа?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Најпосле се замисли длабоко и си рече во својот учен ум: – Овдека треба и марифети, не само сила – па како да се присети нешто по долго мислење и кроење, си рече: – Јас треба точно да ги научам сите водачи на овој бунт и од нив да разберам со каква сила располагаат и кои им се слабите страни, а за таа работа ми треба човек, што ќе отиде кај нив и ќе разбере што треба – и плусна со рацете.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ми треба некоја пара за мастраф на куќата; нема од друго место од каде да се фати – им велеше Даут на колегите и ги фалеше воловите: – Не се волови – ангели, што ги викаат каурите.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Што е мунасип, ќе платам, зашто јас пак имам волови и стока, ама со луѓе сум слаб; ми требаат два-тројца орачи, толку говедари, а може и некоја жена со поголеми деца да ги бркаат кравите по ливадите и гуските по реката – се јави и Мамут-бег од Оризари.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Аха!, си рече во себе аџи Јане. „Значи, треба да се нападнат од сите страни за да се скршат. Ете тоа ми треба“.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Се најде кој ука да ми дава како се варди пламенчето на коренот или пак знаеш што значи некој само еднаш да ти бркни во тебе и да те остави со тежина за цел живот а тој да ја цапа дуњата заборавајќи дека некаде го запалил пламенчето на нов живот и ти велам не туку ломоти не ми кажувај како треба да ги довардам знам јас како се вардат оти угол сама го довардив тој што ги оплодил овие семчиња заминувај си од мојот сон остави ме да се соземам утре ќе ми треба многу сила сега си нашол да ме учиш што и како кога пред мене си само сенка!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Татко, татко! (Ги разделуваат).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ЈОРДАН: Зошто да молчам, пред кого да молчам, бре? Пари, пари ми требаат!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
„Ми треба да ми позајмиш колку што можеш“, му рече.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Преку пантолони ми го фати како кога докторката ќе ја фати пумпата од апаратот за мерење притисок, ме стегна неколку пати како да сум некоја молзница и мене толку ми требаше – почувствував како малаксувам од изџвркување.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Мене, нацртај ми гола жена на клучалка и толку ми треба – ќе си го одерам.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Како да си рече: Уште ти ми требаше!
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Немој да доцниш. Во четврток, на пладне, кај мене.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ми треба одмор, сфаќаш. Хонорарот? Ќе видиме.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Можам и дење да летам! Не ми треба ноќ.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Мене не ми треба да одам ваму-таму. Со мојата болест згрешивте.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Чорбаџи-Дико ми требаше, од далеку сум и имам една мака, - молежливо рече Бошко.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Бре, што ми требаше ваква беља...
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Вели: „Најнапред му поливав под оревот да си ги измие рацете, потоа почнав да му поливам да си го измие и вратот, и најсетне, кога генералот се свлече до половина, пустата јас, и не ми требаше многу а да не забележам дека тој и не бил само генерал туку и мажиште“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Отсега ќе ми треба храброст да одам без него низ истите предели да се сеќавам и да барам низ јасникот смрчки не оние што тој ги ствараше за мене но тие што јас ќе ги мирисам за него.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Овој свет не ми е достатен за да престанам да сакам љубов моја: само за него ми треба повеќе од еден живот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
- Уф, уф! - збивта учителот. - Тренинг, почест ми треба. - шушти низ отворена уста и полека ми пријдува.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Пак студи во Москва и пак ми треба твојта прегратка. Многу ми треба таа прегратка со вкус на цимет.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Не ми треба се за да те љубам, ми треба само твојата љубов, тоа е се што ми е потребно за да живеам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Човечкото срце е толку големо, може да ги собере сите страдања, а не сакам да страдам, сакам да љубам, ми треба твоето срце, тоа е мојата мека перница,таму спијам јас, тоа е моето скривалиште во бурните денови.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Не таму чашата! - ми требаше малку време да сфатам дека погледот ѝ е упатен кон мојата чаша ставена врз шанкот, а не кон вратата зад мене, од која замислив како некој мештанин влегува со секира да го искасапи семејството, па и јас случајно настрадувам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И цело време после самата да се карам: што ми требаше да ја прашувам, што ми требаше да се будалам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми се принесува и што не знам и повеќе од што ми треба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ти треба физикална терапија, ми велат, ништо не ми треба, им велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не ми треба ни коњ, ни колчишта, вели, туку убиј ме!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Гледам колку што ми треба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се учам да чекам и да ми треба повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така ми треба кога припрашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што ми требаше да молам да се врати од Албанија?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали ми требаш? Само тага, сѐ е празно. Одговор нема.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Ми треба пополнување. - Со вежбите завршивме. Остана да ги облечеме и да ги наоружаме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Толку ми требваше, ама сосема малку ми требваше да размислам за да ми текне...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Јас сум сам. Мене ништо не ми треба. Мене никој не ми треба.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Сега ми требаш како алиби. Како лична карта на мојот хуманизам и ренесанса.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ЈАКОВ: Веќе не чекам официјални покани. Го земам она што ми треба. БОЖО: Што ти треба? ЈАКОВ: Она што го земам. БОЖО: Уште имам власт.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ПРВАТА ЖЕНА: Тоа што се случува сега е пресудно за вас двете.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас ја минав војната. Оваа не ми требаше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
„Ми треба само место, бегу ефенди. Пари имам, а ќе викнам тајфа мајстори од Горни Дебар.“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Само отров ми треба, веќе да не сум жив ако ме снајде тоа”.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Таа мене повеќе не ми треба, доста ја гледав нејзината убавина без да ја разбирам.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ќе почекав малку, едно петнаесетина минути, и божем нешто ми треба, ќе влезев ненадејно кај него и го гледам, седи крај работната маса и чита нешто. Ама, мене тоа не ми е доволно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Што дека моите знаат дека сум кај Бреза, кога всушност не сум? – ја прекина Марија. – Да не мислиш дека сега спокојно седат и гајле немаат што ми се случува?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Што ми требаше да доаѓам со вас без да им се јавам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Решението беше идеално за да бидеме заедно на море и плус да ги заработиме тие пари што ми требаа мене за уплата.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)