ми (зам.) - светка (гл.)

Се подиставам малку назад, а оттаму ми светкаат очи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
лежам јас ко пуштена одозгора, мислам од врвот на небото, белузликаво како немирните лисја на маслинките што ми светкаат од брегот, умот веќе ми е избеган кај детето во Чехословачка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги дупнаа коњите, ѕвечат прапорците, се одмотува тајгата, ми светкаат дрвјата со снежни капчиња.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)