ми (зам.) - прилега (гл.)

Тие ми прилегаат на дервишите кои ги гледав како дете од отворениот прозорец на една визба во Скопје во првите години по војната.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Докторот се исклешти и го потчукна по раката: „Мене, синко, раката ми прилега сосема нормална. Си имал единствено треска.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Признавам дека имам уште многу да учам – го прекина Еразмо старецот. – Мене, сето ова ми прилега само на куп зборови, кои можеби ќе успеат да поттикнат некого да направи обид или мал чекор кон просветлувањето.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Сум влегла среде раскош што не ми прилега.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Мене ми прилегаат на обични правоаголни прозорци.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Јас сум си учена на селската; не ми прилега таа што ми ја даваш.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тој ми прилегаше на сфинга во патувањето на албанскиот дел на балканскиот лавиринт.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ете, овој град ми прилега премногу познат.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)