ми (зам.) - поверува (гл.)

Не ми поверува!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тогаш се вративме во Фектори и ја одгледавме емисијата со останатите кои беа таму и дури ни после тоа не сакаше да го прифати фактот дека беше лоша. (Тоа го сфати многу години подоцна кога се симна од спид, тогаш и стана страшно непријатно заради таа емисија).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Нишав со главата недоверливо, слабо разбирав, малку ме тешеше сето тоа, мислев постојано на Мила и не сакав да ја загубам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Верувај ми, Бреза, дека е така. Обиди се да ми поверуваш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ме изненадува понекогаш тој мој брат. Пријатно ме изненадува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ми се причини дека не само што не се зачуди туку и ми поверува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Измамените измамници не престануваа да колнат.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Дали ми поверуваа или не ме разбраа не знам. Самите завеслаа.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
А зошто не сакавте да ми поверувате?
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Му реков, доколку не ми поверува, ќе го треснам по муцка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Денес, мила моја, може да се остане жив единствено ако не се праша, ако не се знае ништо, ако не се има очи и мисла за ништо од сево ова што станува околу нас. Обиди се да ми поверуваш...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Никој не ќе ми поверува дека ги бранам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)