ми (зам.) - никне (гл.)

Како да ми никнале некои крилја и само ми растат, ме креваат над земјата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Гладиолите ми никнале, тука погледни, меѓу розите.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)