ми (зам.) - запира (гл.)

Ама раката низ празно ми поминува и на празно ми запира.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
О, господи, е веќе зборот в грло ми запира ко оскорушка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И само кај него ми запираат мислите, само таму ми фаќаат корен. 12.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама ете, во собата, ме фаќа некој страв и срам, вели и сета крв ми запира. Кон никаде не оди.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)