ми (зам.) - забранува (гл.)

„Не можеш ти да ми забрануваш да одам на својот имот!“ му свика Грдан.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ми забрануваа да размислувам подалеку од денес, да гледам телевизија, да читам весник.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Ти ли ќе ми забрануваш? предизвикувачки прашав.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Таа ми забрануваше да ја сакам, ми забрануваше „јас“ да бидам „јас“ и јас да решавам што ќе сакам и што ќе правам; со тоа, таа ме лишуваше од себеси самиот, како што се прави тоа кога човек се става во затвор, па му се одзема правото да биде она што по професија е, да биде сопруг на својата жена или татко на своите деца, да биде пушач, па му се одземаат запалката, цигарите, сликите од семејството, паричникот, врвките, каишот; тоа беше чиста политика, идеолошки терор од прв ред: да не му дозволиш на човека да биде она што е!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се сетив дека татко ми забранува да ја удирам зашто е помала од мене цели пет години и зашто сум силен, па би можел не сакајќи да ја повредам, и, токму кога сакав да ја пуштам, таа срипа и со нога ги растури сите фигури од шаховската табла.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)