ми (зам.) - бил (гл.)

На овие гласови им се спротивставуваа други, според кои татко ми бил фанатичен противник на социјализмот и комунизмот, класен непријател кој не сакал да се солидаризира со новата класа, од „спасените козари”.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не можам. Ете така, мислам - и да не ме чуе би ми било како да го навредувам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Уште паметам јас како ми било мене кога сум бил на нивно место, но во сосема други околности Сепак, се вратија омацурени.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Жива ми била и жити сѐ што ти е најмило!
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И јас, без да бидам свестен што зборувам, кажав нешто што и ден-денес не можам да си го објаснам; од каде дојде таква луда идеја кај мене, идеја за која никогаш претходно не сум размислувал, ни близу умот не ми била, а ја изговорив (да не се тоа остатоци од некои мои претходни животи?); реков: „Во паузата би можеле да изведеме една мала, лесна циркуска еквилибристичка точка“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тогаш ми била понудена „последната шанса“ за спас, ама јас сум ја прокоцкал и не сум се покажал достоен за нивното „фер однесување“!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Подобро било да поверувам и да паметам дека сите тие девојки (а помеѓу нив се наоѓала и мајка ми) што ги служеле арабаџиите и трговците додека работел анот на Дуко ми биле по малку и мајки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури кога поминале некои од нив да служат во новоизградениот хотел во градот а другите во куќата за разонода на И. Мали, јас сум се нашла во полето, близу до ќерамидницата, но кој ме довел таму и со каква цел останува да се разреши во некое друго време кога на вистината ќе ѝ тргне од рака да ја намота измрсената преѓа на настаните во чист здрав клопец.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури откако ќе се откачеа ќе сфатев дека ми биле на ногата”.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оттогаш кога на небото ќе се појави авион, Гошко ја крева главата, го гледа, се восхитува и си вели: - Одамна, кога дедо ми бил дете, немало авиони.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Сметав дека тактика на прикривање би ми била недостојна.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На грб, со отворени очи кон таванот кој сѐ уште поигрува во приливот на спарувањето, Ана, со топло поточе сперма меѓу нозете, му се насмевнува на својот драг, задишан фудбалер: „кога би ми бил брат... “.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Сама се мачев да го родам, велеше, сама ќе го закопам; така ми било пишано...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
МЛАДИЧОТ: (Суво и отсечно.) Досега немало задача што ми била возложена, да не сум ја извршил.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Дека не сум маанаџика и дека свадбарската порција секогаш ми била тамам погодена.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не ми биле сите добројани, изедени. Ете тоа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Страв ми е, вели овој, како не ми било страв?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се разбира, за кум го одбрале пред да му тргне колата прудолу, а јас, јас по нивна желба сум му кум на едно мало дете кое сега, откако ме сметаат за црна овца, со страв го држат што подалеку од мене.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Очигледно, мене ми било пишано да се погрижам да не се прекине синџирот од црни овци и во мојата генерација. Некој мора, тоа сум јас.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
До денес не бев свесна дека имам муза. Третина од моето постоење, била покрај мене. Ми била животна инспирација.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Но среќата ми била таква: се заразив од френѓус, од сифилис.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
- Сите патишта ми биле препречени, мајко! - Знам - така било пишано - и на Ѕвезда моја, и на тебе - а од пишаното никогаш не можело да се избега - Знам, и тагата ти била чемерна - наживо жива рана те горела.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Оф, леле, Господи, прости ми за дека сум останал жив... така ми било пишано - од Тебе, Господи... сите простате ми...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
2. Кога ви велам Така ми било пишано И пишано и судено (а од пишаното не се утекнува) Уште во првиот сон Да го видам доаѓањето на доселениците Кои сите до последен беа осудени На активно учество Во создавањето на новиот свет Новиот свет и новата нафака
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Страв ти е од мене, Светле? СВЕТЛЕ: Малку. АНДРЕЈА: Мене би ми било многу.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
– „Ах, јас сиромав, си рекол сам со себе, дали така ми било речено, наместо од прасе месо да јадам понапред, сега си јадам жаби; наместо јагули и риби напред што јадев во златниот град Прилеп по ладните меани, сега си јадам гуштерици и кауѓерици.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Никогаш полошо не ми било, - рече Бошко заумено и му раскажа сѐ како му порачал Луман и што мисли дека го чекало.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Дедо ми, кога татко ми бил дете, еднаш цела година му раскажувал на татка како за другиот Велигден ќе му купи едни такви убави чевлиња какви што никој досега не видел.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
На пример, можеше да се капе, но само во присуство на раководителот. И тоа ми било нешто – само во плиткото!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Јас, матрица, матка, матерка, модра, мадра, мудра матрона од Другиот свет (не, овој никогаш не ми бил доволен!) ти повелам: влези во морето не мисли на немоќта оти никогаш не знаеш колку ќе издржиш и во болот, и во ужитокот пливај до кајшто гледаш а гледај далеку, секогаш подалеку јас глаголам задумно на 'ртот зборувам на својот мајчин јазик (о, какво олеснување, каква удобност!) и сила ти давам а не утеха!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Хоризонтот на љубовта никогаш не ми бил поблизок.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Заљубувањето е еуфорично и љубовта не е илузија.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
— Што ти направиле, Војас? — Војна, вели, таква ми била среќата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никој не знае како ми било тогаш!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А како ми било тогаш, само едната јас си знам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А никогаш не ми било потешко, што се вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Знаете, овие борчиња ги саделе кога баба ми била ученичка“, рече Јасна.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Но, кога го видела колку е низок и малечок нејзиниот свршеник а таа висока и јадра, си рекла – сепак, сполај му на Господ, тоа ми била среќата.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
„Јас реков“, шепна таа. „И мене тоа ми било пишано. Само манастир ме пере.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И тоа ми бил некој фазон! – велам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Само ова со кичот, малку претерува. - Како можеш – му вели на Саше – толку да далдисуваш во тие песни, а некој музичар си ми бил!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не е рано, татко ми вели дека на децата им е потребен сон за да растат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Џабе учиш средно музичко, како мислиш да продолжиш на Музичка академија кога сериозната музика не те интересира, туку сè овие твоиве турбофолкериве? Не е во право.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Најпосле со својата сува, груба рака ја погали Билјана по косичката и ѝ рече: - Кога би имал внучка како тебе, многу убаво би ми било...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Оттогаш кога на небото ќе се појави авион, Гошко ја крева главата, го гледа, се восхитува и си вели: - Одамна, кога дедо ми бил дете, немало авиони.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)