мене (зам.) - уште (прил.)

— Ми беше пријатно, вели Луција, а мене уште друго ми шепоти душава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А кај мене уште неизбришан Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од водата се накрева издишка, ти свири на уши, сол и јод ти лепи на устите, мене уште со прво ме потера на повраќање, сета сум ко ошумоглавена, воздухот ми станува плиток, не можам да го досегнам, не ми втасува дишењето,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Знам кај ги стега педалите, кај ме нагазува, ама мене уште ми е умот кај Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
4. Германците почнаа да се истргуваат од Костур, ослободија и многу затвореници, а мене уште ме држат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
За мене уште трае војната, сакам да ѝ кажам, ама си ги голтнувам зборовите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мене уште долго, долго ми недостасуваше звукот што го правеа патериците на Александар додека тој многу внимателно се движеше низ дневната соба во куќата на татко ми, каде што престојуваше додека закрепнуваше од сообраќајката што за среќа сите ја преживеаја без поголеми последици.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Години подоцна, летото, кога дедо ми летна за Австралија, Александар допатува од Германија, го паркира „поршето“ пред куќата на татко ми и од багажникот ги извади моите први фармерки.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Од ден на ден се разлевав како црно вино врз бесквасен леб од мене уште тогаш преостана повеќе боја, и мирис, и слика одошто плот!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)