мене (зам.) - време (имн.)

- Побарај го Пивце, тој сè ќе среди, - ѝ одговори тој и за мене време да го чујам немаше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Ја тебе кажав. Кога Софи умре, и за мене времето застана.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
По мене Времето се качува (повеј студен) И ме Осланува. колку сум заморен Колку сум заморен од животот Од летот во висините Од падот во длабините Од врели стрели Шибнати во слабините Та чувствувам како Молкум ме одминува светот И како Отаде Ме носат Годините. присет Воденичен камен. Јачменов леб.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)