мене (зам.) - лежи (гл.)

Гледав во она што го имав земено – пред мене лежеа бебешко капче, пелеринка, чевлиња големи колку палец.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога стигнав дома, ги ставив тие нешта во еден куфер во шкафот во мојата соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Пред мене лежеше спружена мојата невина жртва и трепереше.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
И додека баш пластично раскажуваа како ќе си поигруваат со мене, а бидејќи тие важат во нивната Лозница за мажи на глас, што сами си го раскажуваа меѓу себе, а не го слушнав од нивните женички, кои исто како мене лежеа под дебела сенка малку потаму, јас се потрудив да им биде уште поубаво и поинспиративно.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ние лежиме со повенати раце на ќебињата. До мене лежи Црногорецот Гојко и ништо не му мрда. Само устата му мрда.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)