ме (зам.) - припушти (гл.)

Човекот никако не ме припушташе, а јас го следев како слепец сѐ до „мојот“ влез кајшто се запативме и по малку се најдовме во станот под „мојот“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И, сетне, тој нема да ме припушти да му се доближам, не пак да ме остави да му се молам за прошка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)