ме (зам.) - изеде (гл.)

Та ме изеде змиа што ме изеде!“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако е тоа способноста да се војвам по заснежени падини за да ме изедат волците, благодарам, тоа го можеше речиси секоја огорчена будала.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
- Ти благодарам Лисо, на "добрината", но ти ќе ме извадиш не зашто ме жалиш, туку за да ме изедеш.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Или пак ќе дојде некој мој непријател и ќе ме изеде.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Кога не сум фина, ќе ме изедат.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Да се бакнеме, куме! (Го бацува бргу.) ТЕОДОС: (Се брише со гнасење.) Ме изеде, ламја!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ама јанѕа некако ме изеде.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Имаше една Кира, што ја прекарувавме ,Сталинова кашлица", ќе ме изеде сосе алишта.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Чкрапа, ќе ме изеде чкрапјата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ГАВРИЛ: Во шума сум. Ќе ме изедат волци.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ВЕРА: Ме изеде срчка да те изеде. (Поставува за јадење.) Што попрво да сторам? Дали да изметам, дали да исперам, дали да зготвам?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Почна да се теши: – Ќе плачат, ќе плачат, ќе му преплачат како да ме изела мечката!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Единствена обврска што треба да ја извршувам како казна е да го метам лавиринтот сè додека не ме изеде Минотаурот.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Тој тогаш не ќе е како бивол без рогови, како папагал без крилја, како слон без сурла.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Ќе појдам во џунглата и ќе му речам на лавот да ме изеде.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
- Е, де, не плаши се! - одговори Трајче. - Не сум овца, та волкот да ме изеде!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Говори она: „Горко и това и това. Ама имам барем мало утеха да ме изедат ѕверове а не човек, и вие ќе да бидете без кабахат от мојата крв.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Мирче: Не, не сакам ни божемски да ме изедеш.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ми е срам: сонцето ќе ме изеде, виделото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Е, што е де... сум прднала, ете што! Не знам, може и да ми се пуштило, жив човек си, а и мевот кренат до гуша ми е. Може да ми се украло, некако, јас не чув, ама Јон чул за да ме изеде срамот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама мене ме изеде јанѕа уште кога тргна кај џандарите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)