ме (зам.) - гази (гл.)

Ама кога се разденува, војничето пак прашува: - Кој ме газеше ноќеска, вели, кој беше качен на мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ме газеле копита на арапски коњи, далеку од сите оази на светот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Не играј си, дедо. Каков сотона? кришум ме гази Капсула.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Овие луѓе ме газат Понекогаш, од чисто невнимание.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Некој во сонот зборува, блада: - Ноќта ја испраќам, а денот не го затечувам, кај ми отиде денот и кој ми стои сега на нога, кој ме гази сега мене!.. 187
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)