кој (зам.) - суптилно (прил.)

Оживувањето на фонтот не претставува целосно имитирање на поправениот фонт, туку внесување на нови суштински одлики со кои суптилно ги сменил буквите, а воедно го сочувал есенцијалниот карактер на фонтот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Недефинираниот шум, кој суптилно, но сигурно, ми ги растројуваше нервите кои беа оневозможени да се посветат на дневните обврски, најмногу ме потсетуваше на ѕвекот од топче за пинг-понг, кое непрестајно, во точни временски интервали удираше по некој предмет и се одбиваше од него.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)