кој (зам.) - нарочно (прил.)

Во збиркава „Мое село“ покрај песните сврзани за селото и за новиот живот што доваѓа во селото, се поместени и песни од нашето подалечно и поблиско историско минато, во кои нарочно избликнува здраво патриотско чувство. Б.
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
И затоа почна да оди често кај братовчетка си Тода, која нарочно по негова „порачка" ја извикуваше Нешка на калето и ја прашаше ту за едно, ту за друго во врска со него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)