кој (зам.) - исчезнува (гл.)

Уште тогаш Винстон и не помислуваше дека луѓето кои исчезнуваа во чистките навистина ги извршиле престапите за кои беа обвинувани.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сликата на безизлезниот лавиринт во кој исчезнува козарот со козите е јасен амблем на жестоката судбина на земјата под владеењето на интегризмот на сталинистичкиот комунизам.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, каде си? Ти и не знаејќи околу мене насели две тишини: една мала, во која те сонувам и чекам, и една голема во која исчезнувам.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ти и не знаејќи околу мене насели две тишини: една мала, во која те сонувам и чекам, и една голема во која исчезнувам.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Татко длабоко во себе жалеше за зборовите кои исчезнуваа, а со нив дел од меморијата на народот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
треба да се вардат трудните жени во времето на големите пожари и да нема мајтапи на сметка на додолките - кога тогаш ќе се истурат дождови ама луѓето во македонија останаа без чадори - странците многу сакаат луѓе без чадори а историски е потврдена и нивната љубов кон народите кои исчезнуваат.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Се пее до коска и подлабоко, се пее дотаму до каде што критиката не може никогаш да втаса, а песната, еве, сепак успева да го развее знамето на својата победа, но и на своето самопредавство, капка по капка, стих по стих, истекувајќи во две тишини (“една мала, во која те сонувам / и чекам, и една голема / во која исчезнувам“).
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)