каков (зам.) - име (имн.)

Ниеден наш гест не сакаме да повторуваме, па и поради тоа групата не може да се здобие со било какво име.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
- Јади, Кротка! Воопшто не размислуваше какво име да ѝ даде.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Какво име! - рече Денко. - Поубаво навистина не можело да му се стави.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Зашто, какво име лошо носи македонскиот народ, та се срамиш да се наречеш Македонец ами Грк?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Види го ти ѓаволот какво име измислил.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во ноздрите ми се стврднуваше врел воздух.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Никола спомена болест што доаѓа кога човек ќе се најде под игли на темнолилав дожд среде планина, нешто што е и мраз на коските и срам на слабост во месото, но јас, како да не сфаќав за кого се говори, не прашав какво име има таа болест и која света трева ја извлекува со пот од болниот, ти велам: бев само сам, самјак, осаменик, се грчев под тежина и се сеќавав на жената што ме најаде или се обиде да го стори тоа пред да ѝ го видам грбот во отворената врата на собата во која се влегуваше преку чардак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Панделиј Каламарис, радосно рекол Доце Срменков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Небото,ѕвездите и месечината заговор прават какво име да му стават, што писанија даму дадат...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)