им (зам.) - немир (имн.)

Зората го отвараше небото, го разбиструваше, ја будеше земјата, езерото, селото; луѓето тргнаа по нивјето, по бавчите, по лозјата, по секојдневната работа; заѕвечкаа ѕвонците на добитокот што излегуваше на пасење, им брмчеа мувите и инсектите околу ушите внесувајќи им немир; рибарите со рибарскиот прибор се упатуваа кон чунчињата, дрварите ги самареа добиците и ги приготвуваа за тргнување в планина; врвеа жените со сепетките на глава тргнати кон езерото да перат алишта.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)