им (зам.) - навира (гл.)

Солзи им навираа од очите на моите деца, на моето синче и на моето ќерче, навикнати при враќањето од моите патувања да се радуваат, да ме прегрнуваат.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Писокот на југајците по дрвјата им навираше морници.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)