им (зам.) - дозволи (гл.)

Гина Пане се ранува за да почувствуваме дека насилството е секојдневен факт, начин да се порекне човекот и животот...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Финтата е во тоа што ние знаеме кои дроги се тука, зашто ги тестираме цела вечер.“
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За време на акциите Пане на гледачите не им дозволува да здивнат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога преговара со промотерите на забавите, Аугуст прво што прави е да ги убеди да им дозволат на луѓето да си ги задржат за себе сите Е-таблети што си ги купиле за лична употреба.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Ви се чудам на паметот, - им вели Сатирот. – Па сите оние на кои верата не им дозволува да имаат кучиња знаат, а вие не знаете.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Навалија по домовите на оние на кои верата не им дозволува да држат кучиња...
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Оние на кои верата им дозволува да држат кучиња.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Една добра работа која ми се случи последниве години е можноста да ги доверувам механичките работи на други, да ја одржувам креативната топка во постојано движење и да им дозволам на другите да се приклучат кон забавата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Зошто си толку упорен?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Бојс, или поточно неговото име, им дозволи на многумина млади уметници да создадат крајно прецизна артикулација на етичките и естетските проблеми со кои се соочува руската свест денес.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оваа концепција им дозволува не само да го прекријат со валенкис воениот авион, осмислувајќи го на тој начин, придавајќи му дополнителна димензија, туку им дозволува и да го „спуштат“ во позната и призната галерија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кој е Јозеф Бојс за вас? Harald Szeemann: Јас сум роден во 30-тите; Бојс во 1921.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Почитта што еден ваков проект ја буди и неговото значење весело преминуваат од технолошки проблем кон иделошко достоинство. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 87
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Употребата на фотографијата од фронтот покажува дека тие му се обраќаат како на човечкото суштество Бојс така и на идеалот што тој го претставуваше.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Рускиот уметнички живот е жесток и вознемирен, но сиромашен од материјална гледна точка.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На Питу Гулевите востаници им се паѓаше најтешка и најсвета задача: да ги запрат султанските орди и да не им дозволат да го пречекорат прагот на слободата, прагот на Крушевската Република - првата република на Балканот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Понекогаш дури им дозволува на зелените прсти на април да си поиграат по неговите гради.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Со својата широка гостопримливост за геј-желбата, како и со самата своја форма, чии нарушителни смени на начинот ја укинувале нормалната, обичната стварност и ја заменувале со лирска, игрива, откачена и екстатична алтернатива, мјузиклот на одреден вид геј-гледачи им ја пренесувал, „дури и при нејзиното одрекување, хомосексуалната склоност на светот“. (132–133) Без воопшто да ги признае геј-мажите и дури и при самиот чин на одрекување на нивното постоење, бродвејскиот мјузикл им дозволил да учествуваат во настраните начини на суштествување и чувствување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие не само што не се во состојба да произведат позитивни мисли во себе, туку, обратно од тоа: во себе раѓаат ( и им дозволуваат да се размножуваат) многу видови невидливи честици со негативна енергија.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Токму така. Луѓето треба да се подготвени да им дозволат на поимливите појави да минуваат низ нив, да ги пуштат слободно да се движат.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Султанот ветил дека на атентаторите ќе им дозволи да ја напуштат безбедно земјата и ветувањето го исполнил. Меѓутоа, колежите продолжиле.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Не го прашувам кои биле тие кои со нашите камења си изградиле нови куќи, туку се прашувам себе си: кој им дозволил?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И си одговарам: сигурно им дозволил тој, кој многу сакал тука да не остане белег од темели и цркви зашто некој друг би прашал чии беа, кои беа и каде се тие кои беа?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Затоа бегот не им дозволи на бугароманите да градат црква сред село, туку ги истера од сарајот, велејќи им дека можат да се молат во старата црква Свети Атанас, надвор од селото.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
ПОЛИТИКА „ЗА ИЗБОР : ПРАВОТО ДА ГО ИЗБЕРЕТЕ СВОJОТ ДЕКАН Слободата е индивидуална работа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Луѓето кои користат кибертехнологија за да донесуваат брзи одлуки во својата работа, нема да си отидат после работа дома за пасивно да им дозволат на постарите okno.mk | Margina #32-33 [1996] 58 политичари, менопаузни мажи, со затворени умови, да донесуваат одлуки наместо нив.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Појавата на оваа нова каста на отворени умови во различни земји ширум светот е централен историски настан во последните четириесет години. (...)
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Зигмунд ми ги покажуваше малите хотели на споредните улици, и ми кажуваше дека кај проститутките кои работат во нив доаѓаат луѓето од средната класа, или пак во истите соби млади луѓе од средната класа се среќаваа со своите сиромашни девојки, кои ги криеја од своите семејства, затоа што тие не би им дозволиле да се гледаат со нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А кога се соочувам со нивните апсурдности – им велам дека тоа се глупости.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој внимателно ја избриша плуканицата со марамче, и продолжи: “Пациентите со душевни нарушувања го мразат својот лечител, во него гледаат Бог кој ги казнува, тиранин кој не им дозволува да се оствари нивниот свет – но јас не ги спречувам нивните изливи на бес, јас ги слушам кога ме проколнуваат или навредуваат онака како што би слушал некого кој е надвор од Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Зигмунд ми кажуваше дека луѓето од најбогатата класа одат во јавни куќи кои се сместени во дворци, или пак издржуваат неуспешни актерки и балерини.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
84. Додека сѐ уште чадеа илинденските пожари, бугарската влада навистина побрза да го испрати конзервативниот политичар и државник, туркофил и русофоб Григор Начович (1845-1920) во Цариград за да се погаѓа со Турција за правата на „Бугарите” во Македонија, а не да им дозволи на Македонците самите да се појават како фактор на преговарачката маса за сопствените интереси.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Требаше, пред да се крене ѓурултијата, да им дозволиме да ни ја напишат оние што најмалку нѐ сметаат за живи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Така одлучија министрите и ја објавија својата одлука пред народот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Кралството живна. Луѓето толку се заморија од лагата, што само штом им дозволија, сите започнаа во ист глас да ја зборуваат вистината. Започнаа, а не можат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тогаш на Скрче не ќе му остане ништо друго, туку да ја грабне секирата и да не им дозволи да се доближат до брегот...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Добрите луѓе им дозволиле таму, меѓу редовите на лозниците, да изградат соба од ќерпич, внатре ја послале со слама и, на четири кола врзани со сиџим и рогозина, навечер долго се гледале во очи, додека месечината го осветлувала нивниот нов дом.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Да сум јас одговорна за салата не би им дозволила на тие средношколски заводнички ниту да се доближат, а не да влезат.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Откако се збогува со својата сопатничка, Марија сакаше да ја врати прекривката, но жената ѝ рече да си ја покрие главата додека поминува низ дворот и да ѝ ја врати на влезот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Патничките, чиишто лица одвај се гледаа под бледата светлина на една светилка во дворот, останаа неподвижни сѐ додека жената со војнички изглед не им дозволи да се слезат со неколку едноставни наредби, како да им се обраќа на деца од градинка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Поголем дел од државите дозволуваат продажба на пиво и вино во приватните продавници, додека некои држави продажбата на жестоки пијалоци ја ограничуваат на државните продавници.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Некои држави им дозволуваат на месните власти да ја забрануваат продажбата на пијалок во баровите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Стојан им дозволува опозиционерство на маргиналци, резигнирани интелектуалци и луѓе пропаднати во секој поглед кои денот го поминуваат во пијанење низ прчварници на периферијата од малите градчиња во нашата земја.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Беше ужасно опасно да им дозволиш на мислите да ти лутаат додека си на некое јавно место, или во видокругот на телекранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А сепак, истиот момент кога им дозволи на мислите да му залутаат, неговите нозе го доведоа тука по сопствена волја.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но, беше цврсто решен - нема да им дозволи да го предомислат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се успокои, па викна дури и запеа. После спокоен, им дозволи на другите да се изладат во бујната Црна, која беше полноводна и пролетва, како есеноска.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Играта може и сами да си ја предадеме и натаму да ја водиме, да им дозволиме на сопствените бранови да нѐ однесат кон нови ловишта, кон нови возбуди.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Кога ќе завршат со скалите ќе им дозволам да поработат и околу моиве раце - заврши таа и на витрината на нејзината насмевка се појавија само неколку потемнети заби.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не се сеќавам за причината, но изгледа разумно постапив кога решив да оставам да поминат повеќе денови пред да оценам дали ќе треба лично да се зафатам со решавањето на положбата во која се најдов.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Какви срца имаат, - си мислев - што ли ги бодри толку та одат толку исправени, исправени колку што им дозволуваат скршените лопатки, ребра, испосечените нозе и раце, слепи, чолаци и најпосле тие патерици во нивните раце, под нивните мишки?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Освен тоа, ’frontier’ интегрира (затоа што им дозволува на аутсајдерите да се адаптираат на моделите на однесување на таа држава, а на луѓето внатре во државата им овозможува уредна транзиција 4 Ibid., p. 216. 5 Види Hastings Donnan and Thomas M. Wilson, Borders: Frontiers of Identity, Nation and State. (Oxford: Berg Publishers, 1999), 45. 14 кон местата и луѓето надвор од границата), додека ’boundary’ по својата природа одвојува (затоа што постои заради раздвојување на населението и политичките тела, за правење разлика помеѓу инсајдерите и аутсајдерите, за контрола наместо за интеракција).6 1.2 Функции на границите Етимолошки, границата има цврсти корени во земјата.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Им дозволи да ја допрат безграничноста! Безграничноста на духот!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Поради вродената расеаност, тој им дозволил да залутаат на многу различни страни и да водат самостоен живот.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Големата турканица не им дозволи да се приближат, ни да се видат, а не се погодија ни кај иста учителка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)