го (зам.) - надвор (прил.)

МАРА: Ете го надвор пред врата. (Митре излегува) (излегува и се враќа со метла позаметува трошки околу кај што беше софрата).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
– Еве го надвор, чека на одговор. – Доведи го веднаш кај мене – заповеда султанот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)