го (зам.) - твој (прид.)

Еве го твојот поглед со кој сонцето им се обраќа на плодовите Две брези имаш и некоја црна месечина меѓу нив изгрева Си ги прибрала сите светулки во твоите ливади да пасат Црна сенка минува преку твоето срце...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Гледај си го твојот ал, и овој на домаќинкава твоја. Народот ќе се снајде како му е пишано“.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Беше неумолив. „Предај ни го твојот револвер“, рече брестот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
17. ДАЈ МИ ГО ТВОЈОТ НОЖ ДА ТЕ КОЛАМ - дај ми го и твојот камен да те мавам.
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
„Моето детенце! Моето детенце!,“ извикува жената и го гушка парталчето на градите, го гушка и не престанува со радосните восклици: „Ми се врати моето детенце!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Еве го твоето дете!,“ ѝ извикува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Или уште подобро - дај ми го твојот пиштол.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЛУКОВ: (По подолга пауза.) Дај ми го твојот револвер.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Еве го твојот господ, ѝ велам, овдека само јас сум господ, ѝ велам, и ѝ врзувам уште една шлаканица. 225
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)