го (зам.) - тело (имн.)

Гледај го телово во кое монисти од твоите прсни допири сплеле набрекнати крвни садови.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Имаше моменти кога се тркалаше по подот, бесрамно како животно, извиткувајќи го телото наваму-натаму во бесконечен, безнадежен напор да ги одбегне ударите, а всушност само добиваше уште повеќе и уште повеќе удари во ребрата, во стомакот, по лактовите, по потколениците, во слабините, по тестисите, по коската на крајот од ’рбетот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа гледање и уживање во својата убавина, таа нарцисоидност кај неа, се роди уште од младите години, во пубертетот: убавината што ѝ ја дала природата, настојуваше уште повеќе да ја разубави по вештачки пат дообликувајќи го телото со разни стегачи, градници и масажи, со негување на градите, со употреба на разни козметики, со одење кај козметичари и педикири, со одбрана исхрана, со следење на модна литература, со трошење на имотот на нејзиниот богат татко, а подоцна и со манекенство и позирање како фотомодел.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
И додека Илона им се препушташе на таквите чувства, речиси продолжително со развлеченото Д-е-н-и-ц-а-п-и-ц-а нежно ѝ ја легна својата десна рака меѓу нозете на Деница која, чувствувајќи го допирот меѓу благо раширените нозе, се поднамести на столот, подавајќи си го телото нанапред, но само по неколку мига ја префрли левата над десната нога, ги притисна една во друга не дозволувајќи им движење на прстите на својата пријателка, и продолжи да ја шмука јаготката макната во купчето шеќер турен во порцеланска тацна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Токму таа загуба на идентитетот на уметничките стратегии им допушта еден специфичен рез во телото и една специфична структура која сака што повеќе да се оддалечи од традиционалната физикалност на телесните ограничувања, како што се просторот и времето, која сака да се оддалечи од причинската или непричинската логика на прикажување и наместо тоа да обликува некоја нова структура: структура во која ќе биде можно учествување на далечина, која ќе биде од информатички материјал и умножена на безброј нивоа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тие тоа го направија толку егоистички, што заборавија да ја поведат и Наташа, и таа остана сама, дури и не знаејќи го тоа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Чекајќи уште некое време, мртовецот, малку поднаведнувајќи го телото, тргна во куќата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Брзината и беско­нечната интерактивност се карак­теристики на таа структура, што значи дека погледите постојано се менуваат и постојано кршат, дека естетските стратегии постојано се расплетуваат на безброј страни, внесувајќи постојано нови информации и во својата желба да видат зад, а всушност сè повеќе празнејќи го телото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
оние што газат неуедначено: час со подолг чекор, час со покус, час со побавен, час со побрз, занесувајќи го телото и извиткувајќи го како да се пробиваат низ некои невидливи пречки - тие се колебливи, не се многу стабилни, двоумници се, пишманџии; одат, а одвреме-навреме се вртат назад како некој да ги гони; при нагли запирања, се занишуваат како да ќе паднат, а некогаш одат полека, час полека, час побрзо; слично на одењето - повторуваат што рекле за да се сигурни; често при одење, си се допираат еден со друг со рамењата за да го одржат тактот;
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тогаш, свртувајќи го телото, како некој друг да го завртува наместо неа, зачекори кон столицата, застана, размислувајќи како да го стори тоа, и седна мошне рамна и вкочанета, ништо не зборувајќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)