го (зам.) - сетило (имн.)

- Мајсторе, не го познав кој беше; едно момче беше со еден коњ, тоа играше и пак си отиде.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Изѕемнет е, си мисли Максим и си мисли глупаво песиште, штом не го сетило дошлакот, гледајќи го Васила кој влезе во одајата и кој е, сè чини, изненаден што го гледа тука и во ова време зета си.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Сакај пари, бре момче - му рекол куменџијата - колку сакаш?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Заврши со читањето. Докторот беше во собата. Не го сетила кога влегол.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Арно ама момчето го сетило куменџијата оти чини многу тоа нешто, што неќел дури да му го даит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Цареа ќерка беше го видела, и го сетила кое јет, чунким од некој ден понапред беше го видела кога му помагало на бавчеванџијата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)