го (зам.) - прашање (имн.)

Чиниш сметајќи го прашањето за неумесно, некако како преку рамено му рече: „Животот без предизвици не е интересен“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Еве, јас ќе сум викиншка девојка! – кликнува, и не чекајќи ми го прашањето, возбудено додава: - Поради норвешкиот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
ЖАНР - Тргнала така жар-птицата во потрага по жалфија. Кога ја сретнал еден ко жандар прописно облечен во жакет. Прашал: „Зошто си така вжарена, жар-птицо?“ Слушајќи го прашањето, жабите во блиското мочуриште зажабуркале. „Жално е, ама болно ми е ждребето, жандару“, рекла жар-птицата. „Е па фрлај ждреб тогаш“, рекол жандарот и одвратно ждригнал. „А ти фурај тогаш жаргон!“, рекла жар-птицата. „А ти тогаш ни не си жар-птица туку жар-ѓон, колку си глупа! „Добро“, рекла жар-птицата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Па, јас имам 75 години”, вели, вешто избегнувајќи го прашањето и наместо тоа објаснува зошто неговиот ум е зафатен со потрагата по идеална смрт.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Овој текст ја истражува оваа контрадикторна природа на границите, истовремено поставувајќи го прашањето дали е можно (и обидувајќи се да ја демонстрира неопходноста) да се надминат овие стари дихотомии на надвор/внатре, ние/тие, добро/лошо, ред/хаос и да се најде (конструира) трет простор, простор без ограничувања.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ако има интерес за CD нек се фура, мене не ми пречи. Сфати го прашањето ко провокација, ха, ако сакаш.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)