го (зам.) - поглед (имн.)

- Сфати ме, немав време да дојдам порано – барајќи ѝ го погледот за да се оправда за сето негово доцнење.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
И повторно навртувајќи го погледот точно во врвот на нејзините црни очи...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Побргу, побргу... - нервно им свика на чунарите, гневно откинувајќи го погледот од куќата на Попставревци.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Дедо Димо не знаеше што во моментот да рече, но набргу се прибра, па свртувајќи се наоколу и преместувајќи го погледот од еден до друг, како да ги брои, рече: - Вечерата ќе биде кај мене.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Кога му се приближи на половина метар, позиционирано некако отстрана, одеднаш и понатаму не тргајќи го погледот од него, како да се трудеше да има некој сервилен однос кон гостинот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Господин Гроздановски, не тргнувајќи го погледот од кучето со кое како меѓусебно да се прашуваа што ќе прават откако веќе се сретнале, рече: „Ова ли е најденчето?“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Застаната пред затворената порта, со патерицата сѐ уште под левата мишка, ги потокми трите прста од десната рака и, носејќи ги кон челото, ја крена главата упатувајќи го погледот кон небото по што се прекрсти.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Мислиш дека ќе заврне? – рече Еразмо, упатувајќи го погледот нагоре кон натежнатите облаци кои како огромни сиви вреќи тежеа над планината со сета своја влажност.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Се мачев да издржам и натаму не иставајќи го погледот од улицата од каде што требаше да дојде нашата мајка.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
И тоа сега како да насети нешто и се смири крај него, воопшто не покревајќи го погледот кон неговото лице, а сепак со онаа постојана подисправеност на својата главичка и со една чудна питомост во својата стојка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Избега од тоа, загледувајќи се, онака зачекорен, во полното црвеникаво утро, што стоеше над Белата Долина во сета своја надојденост, чиниш потплуснувајќи од некакво свето здравје и заслепувајќи му го погледот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Продолжуваше по својот стар не загубен ритам, просто забегнувајќи си го погледот од сето она.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Значи ти си моето догорче!? - вртејќи го погледот овој пат кон Рада, која само климна со главата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Понекогаш ќе ја поткренеше главата фрлајќи го погледот на онаа страна каде завршуваше улицата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Децата бучно купуваа сладолед, газдата, Албанец, ги претресуваше топките сладолед не симнувајќи го погледот од екранот, а ние возрасните стоевме залепени еден до друг, хипнотизирани од црно-белата слика.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Го гали не тргајќи го погледот од жената.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Пречкртај ги. Порамни ги краевите на насмевката и закопчај го погледот.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Петар стоеше на вратата. „Влези. Седни“ рече газда Таки, пишувајќи но не трнувајки го погледот од писмото.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Одлично“, рече Сајм отсутно, не кревајќи го погледот од својата хартија во ролна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од ѕвездите и чуварот ноќен Гласот го обојува утрински Телефонирајќи здодевно И бесцелно за да го успори чекорот Оттргнувајќи го погледот од улицата Ја пресоблекува влажната кожа Ја везе со усвитениот знак на плотта И ја слуша песната на петелот Вивната во крвоскок до небеса
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Не тргајќи го погледот од снагата на девојката го праша Марка: „Тогаш зошто се шофери?“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кротко ја зеде не тргајќи го погледот од братучедите, како змија пред погодок.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Не тргајќи го погледот од братучедите, овој му рече пак на Миладина: - Ајде, Миладине, извади му ја од појасот онаа матарка на оној што личи на вол.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Пеју како што проговори така продолжи да се смешка шеретска шетајќи го погледот од едниот до другиот и не си го продолжи патот. Предизвикувачки чекаше мачително долго.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Со Ведан учите заедно, или во зградава живееш? - и го изгледа внимателно и со чудење, запирајќи го погледот врз неговите калливи раце и нокти и нечистата маичка.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)