го (зам.) - овчар (имн.)

Ете го овчар кај иде Пред себе тера магаре, Пред себе тера магаре Т’ варено со суви дрва.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Прва му кама забија, кога го овчар пратиа и го од златно видело еднаш за навек тргнаа.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)