ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Зборувајќи сешто, без многу да размислат некои од македонците, понекогаш како намерно да си создаваат сопки на самите себе си: се увредуваат како нација, се понижуваат пред другите, сѐ со цел да му угодат на гостинот или соседот, величејќи го него од почит или не знам од која причина?

— Еве го, бре зетче; вој рече оти е Толе Паша од Крушевица, та тој ли е или ме матна да те предада, ете го него, ете те тебе.

Френк деновиве го има истото чувство додека ги гледа нивните фотографии од тоа време: еве ја веселата Марџори на плажа, сѐ уште неоскверната и поубава и од неговата ќерка, со оние две прекрасни деца; еве го него како позира на својот велосипед, сѐ уште несвесен дека неговиот панкреас решил да го убие по кратка постапка.

Британското напуштање на балканскиот простор пред Министерството за надворешни работи на Велика Британија го поставило прашањето од барање начини за повторно враќање на Балканот, сметајќи го него за своја интересна сфера.

Полицаецот: Прашај го него.

Зарем реков нешто такво?

- Види го него како го свртува муабетот на својата воденица.

Сличен на мудроумен и видовит старец, збрчкан од тежини што му ја притискале преморената душа и бушав од игра на ноќни ветрови, Лозан Перуника дошол на испотен шарколија и ги избројал пред насобраните луѓе и жени гробовите што живите од дружината им ги ископале на мртвите: останале патем рабите божји Дмитар-Пејко, Неделко Шијак, Јанко Крстин, Пеце Димовски, Борис Калпак, Симон Наконтик, Онисифор Мечкојад, Куно Бунгур, Пандил Димулев, Никола Влашки, Сандре Самарија, Самуил Пендуш, Филип Макариев, Никифор Ганевски, Илчо Просинек, Каменчо Скитник, Орлен Шумков и Јаков Иконописец, кои со ранетите Чучук-Андреј, Метуш Батковец и Цене Папчев можеле да бидат прогласени за дваесет свети и пресвети маченици, безбедниот Јаков Иконописец, без тој апостол со душа на вероизмамник од чиј оган горел Круме Арсов (ако починал, бог да го прости), и отишле или бегале од дружината Васко Тушев, Цуцул Мицковски, Осип Сечковски, Салко Вадидуша, Трипун Караѓоз, Гидоен Кузмановски, Блаже Задгорец, Марко Марикин, Пане Долгманов, Кирил Сукаловски, Јордан Шоп и последниот, сѐ уште негде на пат, Спиро Првославец, ако е некој виновен - господ нека му суди и се враќале со камења за неколку воденици и со тројца ранети Онисифор Проказник, Јован Стојче-Столетников, Герасим од Побожјане, Богдан Преслапец, Лазар Аргиров, Наџак-Јанко, Арсо Арнаутче, Цветко Грнар и Богоја Гулабарин, споулавен и зол колач на беспомошен раненик, и еве го него, Лозан Перуника, гладен и жеден гласник, од чие бавно и тешко редење на имињата до бога раснеле тажачките на жените и плачот на децата.

Веста била удар од кој можело да се падне ничкум и да се гризе камен.

Многу селани се призапишаа во Задругата, слушајќи го него, а Змејко доста долго им зборуваше за тоа.

Е, прашајте го него! И нему не му се верува.

Барај го него. Во него е клучот“.

- Спрегнете го него, - заграка гавранот. –тој нека ве влече преку пустелијава.

Ќе ме одврзат и ќе ме напикаат во рудничка јама. Роб на Мортенија, тоа ќе сум.

А ако пак Богдана го жртвува обвинувајќи го него дека тој го отрул, како соперник, за да се оспободи од него и тој да ја преземе исцело улогата на маж и газда, тогаш таа ослободена од сомневањето, се ослободува и од слепиот маж и од Богдана; продолжува живот со друг маж и го наследува Пансионот како законска жена на Вајс.

Волчјакот барајќи го него, стопанот, постојано лаеше, завиваше и душмански гледаше во секого.

Тој е човекот што го барате. Водете го него, не мене!“

— Ете го него, ете ве вас. Сега пазарете се вие, немој да речете утре: „коџобашијата не зе на душа".

Таа гледај го него, тој неа. дури не станаа обајцата и сами без да знаат зошто.

Тој е од мене каршилакот. Ете го него, ете ве вас.

Токо, остави го него нека си мисли тој за себе, а оти што направи ти со тоа некни шо прикажуаме?

Попот ќе плати за сево ова. Вие не сте криви; тој со тие неколку ебепцази ве подмами да се земете на душа и уште кај ве мами. Не слушајте го него: отворете ја портата и излезете барем вода да се напиете...

И токму кога стана најинтересно, ете ти го него: Денис Хупер, во придружба на две постари госпоѓи, како што и му личи на годините.

Некогаш прелистувајќи го него, кажуваше сури од Куранот.

Остави го него, велам, дојди и ти во Југославија.

- Остави го него, кутриот - рече Кољо.

Марширавме по селските прашливи сокаци и се деревме на сет глас, величејќи го него, крвникот наш, големиот Метаксас.

Од дното на пепелта се раѓа таа муза тој од на тајните сини. Сонувајќи го него се видов себе си.

Ама, внимавај на дедо ти. Кога ти беше мал, тој те чуваше - сега ти чувај го него и не испуштај го од рака.

Нашинци, селани, Турци и Арбанаси, а најмногу Власи, па и по некој дубровчанец во таа нивна китнеста одора, туку влегуваа и излегуваа од опулот на Петре: големите зулуфи им стрчеа како сабји, долгите косишта им правеа цели кошари на главите, и тие намќоресто се пазареа гледајќи го него, не грнците и вината, така што можеше лесно да му се збоктиса - ама нели си имаше план Петре, сè беше готов да издржи.

Тамам го помислувам тоа, еве ти го него, целиот задишан се бувнува во вратата, ги соблекува без да ги одврзе патиките, едната ја фрла на една страна, другата на друга, ја остава отворена вратата од шкафчето за чевли... Збеснувам.

Познавајќи го него, не очекував такво нешто, дека ќе се сети на нас во Лондон и дека ќе ни купи на сите по нешто.

Ама, очигледно сум се ислажала.