ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Повеќето од тамошните типови беа кул - и освен вообичаените шеги и хистеричната насмевка ништо не се случуваше - но Ингрид Суперстар постојано одеше пред огледалото, го прекриваше лицето со рацете и почнуваше да халуцинира, и тогаш потполно откачуваше и почнуваше да плаче и да зборува „толку сум грозна”, и тогаш сите ги вадеа своите курови и зборуваа од стомак, за да изгледа дека не зборуваат тие туку знааете веќе кој, и тогаш ја тераа да зборува со „нив” - тоа секогаш ѝ го поправаше расположението - но тоа ѝ го привлекуваше вниманието само неколку моменти и тогаш мораа да смислуваат нешто ново - изгледаа како куп очајни бебиситери кои безуспешно се обидуваа да го утешат расплаканото дете.

Мо, тапанарката, беше толку слатка и срамежлива што не ми беше јасно што воопшто бара таму.

- Ништо, ништо, - го утеши Кочо. - Сега е лето.

Конзулот го забележа тоа и го утеши: — Не жалости се, Мито, и не губи го времето.

„Аха! проѕрна по некој бунтовник меѓу работниците!“—си помисли Челебијата и го утеши Толета дека ќе му се плати работата според пазарот, само да не се кара со чаушите и гавазите.

Митре истрча горе да му каже на Сивета, но овој го пречека насмеан и го утеши дека тука тој — Митре — ништо не е крив.

Врати му се, како мене вака, ќе видиш ќе дуе и ќе бега — го искара Толе Колета и го утеши со својата смелост и сила.

Мудурот и јузбашијата го испратија Трајковиот одговор до прилепскиот кајмакам и ги ставија на нозе сите свои оружани сили, главно да се заштити власта — мудурот и казармата.

Биди ѓенеш, ќе се сврши, море, и оваа работа како што се свршиле толку пред неа!...

Јузбашијата овдеки ќе земит гајлето да довардит нас двајцата, — го утеши Арслан Трајка и му стави до знаење никому да не кажува за разговорот.

Само да не е некој фукара работник, селанец, та опашките сечи, поткинувај колку што можеш повеќе — го утеши детето Толета и го стисна за рака.

Биди слободен, мајка Б'лгарија има еден залаг леб за вакви како нас. — Го утеши Јован и, откако се почестија сите, ги покани Толета и Митра кај него на гости додека се сместат.

— Ах, анасени — ах аврадини! — испсуваа сите, а Јован со својот хумор и ведар дух им го поврати настроението.

Да го утеши, да му ја стави раката преку рамињата, да го прегрне.

- Не сме за јадење - го утеши не предавајќи се Живко.

Но Геро го утеши дека се мангупи ама со мерка, па имаат уловено риби колку и за него, ако ги сфати како мезе и ако земе под рака некое шише од штабот или од магазинот.

Не наоѓајќи ги вистинските зборови со кои можеше да го утеши во врска со Судот, што тој ѝ не го очекуваше, таа му рече: - Нема, белки, мил мој, да н остави Господ на пол пат, кога ни одреди да заминеме, да се оддалечиме толку многу од своите.

Се обидов да го утешам, зборувајќи за тебе, кога тој се струполи врз постелата и почна да липа.

Додека чекорев натаму, замислував како Густав лежи на креветот по мозочниот удар, лежи во бессознание, а Клара седи крај него, знае дека тој заминува, и првпат го гледа не како свој брат и заштитник туку како свое дете, се обидува да го разбуди од она што не е сон и од што никогаш нема да се поврати, му зборува и тоа веќе не е гласот на сестра која го моли да ја заштити од мајка им, тоа е сега глас на мајка која се обидува да го утеши своето дете во неговата нема болка, тоа е глас на мајка различен од гласот на нивната мајка, глас со кој Клара се обидува да го увери дека сѐ ќе биде добро, дека ова ќе мине, заборавајќи дека така се обидува да се разувери самата себе.

А Винсент му рекол: “Тоа би било залудно, тагата засекогаш ќе трае.” .

Брат му пристигнал во лудницата додека Винсент бил сѐ уште жив, и се обидувал да го утеши него или себеси; му велел дека ќе ја преживее повредата.

А потоа, кога дознава за загинувањето на двата најстари од малите Густави, нема да може ни себеси да се разувери.

Онисифор Мечкојад во тие мигови чувствувал дека нешто однатре го присилува да се исповеда некому, да бара воздишка на разбирање и збор што ќе го утеши здрвен и со болка во петиците.

Видовитиот, некогаш Дмитариноарие, подоцна Дмитар-Пејко, припокриен со запалени гранки без пресметаност на ќумурџиско умеење, се спровирал од својот гроб во шурки чад, патувал невидлив и се враќал со свиркањето на ветрот барајќи ѝ ја трагата на дружината и наоѓајќи ја само ноќе.

За да го утешат луѓето, ќе му речеа: „Имаш млада снаа; пушти ни ја да ни се разврти малку...“

Сатурн се почувствува смртно повреден. – Тоа е типична реакција – го утеши раководителот. – Наскоро ќе помине. Но, не помина никогаш.

Никогаш веќе ништо не се слушна за него, освен дека повторно се оженил и дека се вратил во својата земја.

Умешноста да се процени вистинската состојба по такви животни потреси е обично реткаи доколку некој располага со неа ја притајува во горчливото срце: ни совладаниот можеш да го утешиш ни на славеникот можеш да му ја укажеш потребата да се смири и да мисли на иднината, на луѓето и на земјата за која бил готов да полее и своја крв.

Го убедував да го утешам дека одраснал и меѓу нас, немуслимани, и дека нема зошто да биде, да се чувствува сам.

Во тој момент паднатото девојче му се приближи на Тарик и му ја помилува раката да го утеши. Престана да плаче.

Но во тој момент, Илчо ништо не можеше да го утеши.

Прв го утеши Дико: - Седни, - милозливо му рече тој. – Немај гајле кога се погоди среќен, ќерата ниеден.

Сите се собраа околу него за да го утешат.