го (зам.) - тура (гл.)

„Како да не! Ке ода да и го арча златен барут и сачми на Турците, кога можа со него да си отепам десетина лесици", — си префрли преку Становица, оставајќи го својот десетар Ушка да вика во темницата: „Кај вати, Петкоооо!“
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Нема кај да го тура, бацко Крсте. — се провикна едно младо голобрадо момче од Врпско.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Нивните амбари се полни со ланско и поланско брашно. Кога го тураат — со кросно го набиваат, а кога го вадат — со мотиче го копаат. Тоа се вели домаќинлак.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)