го (зам.) - тупне (гл.)

Јас су со тебе, и ако не го закла попот во турско за многу кабаети, ќе го заколеме сега обата и ќе се куртулисаме од него, — рече Ѓуро и го тупна по рамо внука си, негов најблизок род.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога наеднаш - оп! нешто го тупна по грбот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Тоа е мое пријателче, - објасни Рангел и го тупна Коча по плеќи. - Студент, уште малку доктор ќе стане.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)