го (зам.) - суреди (гл.)

На Дамчета му стана криво за орелот, но јасно сфаќајќи дека со тоа што му го дале неговото име, Турците постојано помислуваат или посакуваат и него, Дамчета, да го видат таков, убиен, па предизвикувачки возрази: Убаво си го суредил, Арслан бег.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Пукна глас дека некој од неговата дружина, или цела таа, за да го ограби, го суредила, па властите се вдадоа во потера по нив, по другарите Хаџи Ташкуви, па така Потковицата, што се вели, со едно мавнување се ослободи од две зла, од Хаџи Ташку и од неговата дружина...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Го мачи фактот што го суредија брат му па автоматот му го подига моралот. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 113
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И ќе го суредеше, ама, којзнае што му текна, се замеша дедо ми: - Иљо остави го детето! – му рече тој на татко ми.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Јоле врескаше, пискаше, клоцаше, со нокти гребеше и со заби касаше, та кога татко ми виде, стана од местото да го суреди.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
ФИДАН: (Донесува тава со грав). Ајде, да вечераме!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Да го суредиш! Ене ти го Уредот. Тој е за работници. Што не го носиш таму?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
АРАНЃЕЛ: Ништо не знам. Да го суредиш! (На работниците). Еј, свршувајте работата и на спиење!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ФИДАН: Божине, утре е недела. Ќе испратиш нешто пари дома?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Се искачив на насипот кај Земанек и му реков: „Го суредив гомнарот“, а тој гледаше престрашено во мене и велеше: „Ти си луд, човеку, ти си сосема луд!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако треба јас ќе го суредам!
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Влатко и Теми го суредија паното. Со крупни букви напишаа: ЗАСТАНИ И ПРОЧИТАЈ!!!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)