го (зам.) - срине (гл.)

Како и секогаш нафрла храна во јаслите, го срина малку ѓубрето кај говедата, им посла сува слама, па чекајќи така добитокот да му се порадува на убавото зимско сонце, да се надише свежина гризеше јаболко и пребаруваше низ мутвите на кошарата, низ сеното и сламата во плевната, низ сомнителните места во ѕидовите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А железничарот Круме остануваше долу, чекајќи и него да го сринат - макар што главата одвај му се гледаше над земја.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)