го (зам.) - сопне (гл.)

Коњчето Дорчо го сопна со ортомчето на Велјановата Ливада, го зеде торбичето со леб и отиде да појаде на горското изворче.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тој скокна на нозе со брз обвинувачки поглед кон Винстон во кого очигледно се посомнева дека го сопнал.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се обиде да избега. Брзо ја подадов ногата и го сопнав.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)