ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Облечен е во „Ралф Лорен“ поло жакет од кожа и во широки панталони.

Подоцна ќе го соблече жакетот за да открие уште облека од марката „Ралф Лорен“, и „Ролекс“ часовник.

Всушност јас немам сила да го откопчам за да го соблечам.

- Треба да побрзаме, - ѝ вели свеската на жената. - Ако се здрви не можеме ни да го соблечеме ни да го облечеме.

Знам дека ако успеам да го соблечам палтото ќе ми олесни, како од мајка роден ќе се почуствувам, но не можам да го соблечам.

Таа го соблече здолништето.

Кате стана, го соблече фустанот преку глава, ги отфрли чевлите како влечки и влезе во бањата.

Мртовецот таа го соблече... Крвави порој, лута и не една рана ...

Го соблеков шинелот, со штикот го исеков на парчиња, во купче ги ставив под моторот, ги полеав со бензин и ги запалив.

Најпосле, изморен, влезе в куќи. Го соблече палтото и го симна шалот.

Костумот што не го соблече од вчера му беше сосема истуткан од долгите преместувања од една на друга фотелја додека синоќа се обидуваше да најде место кај што ќе му дојде сонот.

Залудно. Зад него беше уште една непреспана ноќ.

Слушај, да го соблечеме убиенион и да му ја запалиме облеката? - Зошто, кажи.

- Дајте му да се облече, рекол Доце Срменков.

- Не за тоа. Јас стасав до арамијата пред оној Борис Калпак, и сепак тој ја зеде пушката.

2 Според подоцнежното раскажување на кукулинецот Лозан Перуника* (значи по седумдесет и осум години од настанот, кога тој веќе бил на прагот на своето столетие, поточно - според записите на некој калуѓер од илјада деветстотини и тринаесеттата година, кога веќе се гризеле со оган и челик под знамиња на лав или двоглав орел и атакувале едни на други преку полумртви села и градови во прашина, во чад и во треска бугарските дивизии на генералите Тошев, Ковачев и Иванов и српските дивизии од Првата, Втората и Третата армија на престолонаследникот Александар и на генералите Степановиќ и Јанковиќ, и едните и другите, мобилизирајќи ги македонските голтари од вардарскиот, пиринскиот и егејскиот дел на својот вилает да пукаат едни во други**, додавајќи му ги на тој хаос и грчките војски, сите три крунисани влади на тие армии во алчна агонија да лапнат по еден залак од Македонија), во она време големоглавиот и бабуњосан Адам Леновец им раскажувал на неколцина од дружината дека попчето што го мердале ноќе во Лесново не се занесувало толку по идејата на грчката Патријаршија за една голема и од Зевс или Саваот благословена Елада, тој неграмотник со ретка брада можеби за тоа и не знаел, колку што сакал да ги завлече прстите со многу топчести ковчиња под ленената кошула на Фиданка Кукникова; каменоделците по ден, најчесто пред своите жени со загатливо сомневање под клепките, ја проколнувале и ја пцуеле убавицата со дамки, со тие златни очи на страст и копнеж по милување, а ноќе станувале од постелите на своите жени, божем во дворот ќе шопаат широко расчекорени и без воздишки по она што пред тоа го сонувале, всушност како лилјаци ја облетувале Фиданкината куќа со еден прозорец под бушавиот сламен покрив и со напукнат оџак; жените веќе нешто знаеле за ноќната лилјачка игра на своите мустаќести балами и со дукат го наговарале попот да се преправи во козинав врколак и да внесе страв во селото; ама и на попот, како што раскажувале, не му висел под папок суџук од мелено козјо месо; и тој станувал бабачко кога ќе се сетел какви тајни си криеле жените под кошулите.

- Оној што го соблекол кога го тепал ќе знае каква дупка затнал со неговата мантија.

Некои од мажите се исплашиле од многувлакнестата сенка од која кокошките по дрвјата се споулавувале, некои посилни од ужасот на врколачките ноќи пак оделе да шопаат крај оградите или зад нив враќајќи се дома со искокорени очи дури пред изгревите; потоа се нашле двајца или тројца антихристи и го намердале врколакот, го соблекле и со стапови го потерале кон пештерите во кои обработувале камен ...

Некој му го соблекол шијачното палто и му го преврзал рамото со ракавот, скинат од неговата кошула.

Но кога Рада ја здогледа цената, го соблече палтенцето и се предомисли. - Ова е премногу скапо за мене.

Воопшто не го почувствува патот и наеднаш се најде во канцеларијата; во портирницата тој го соблече шинелот, погледна наоколу и му го довери на портирот за посебен надзор.

Си дојде дома со најсреќно расположение на духот, го соблече шинелот и со внимание го закачи на ѕидот, откако му се израдува уште еднаш на сукното и на поставата, намерно ја извлече за споредба својата стара риза, што беше сосема излитена.

Колку да си појдат до домата, да си го соблечат празничното руво... да си земат леб и со леб - за по пат, мажите и момчињата тргнаа со царскиот гласник.

Некои одеа првин кај мртовецот, му изразуваа сочувство на Танаил и ѝ палеа свеќа на мајка му; ѝ ставаа овоштие, локум и босилок на ковчегот, поседуваа крај неа и издишувајќи од жал, подречуваа нешто за кутрата старичка како се мачела како вдовица да го гледа и одрасне Танаила; и сега кога треба да проживее во полна куќа луѓе, таа си умира, си оди од овој свет; подречуваа нешто и за нејзината кротка, блага душа која на сите во селото, и роднинина и нероднина, само убави зборови им велеше, и која ни на живинче не му свикала, лош збор не му рекла; ќе сронеа по некоја солза, ќе поплачеа, и ќе си заминеа дома; ќе се измиеја на чешмата средсело или езерото, ќе го соблечеа црното руво, ќе облечеа други алишта, и одеа кај Китан на свадбата, на веселбата.

Сопствената плот ја чувствуваше како зимско палто што еве, ни среде лето, не може да го соблече.

Гледаше низ врелината на клепките: агентот го соблече полека своето палто и ги откопча ракавите на кошулата.

„Каде е ранет?“ Полека го соблече своето палто.

Шишман се распаша, го соблече палтото.

„Она, за генералскиот шинел, поставен со златни рубли, што го соблекол од генерал Воронов додека овој лежел мртов или контузуван во тревата“?

И другпат му се случило да ѝ рече „смрдла“ или „смрдиш“.

Потоа си го соблече кошулчето и остана по маица.

Му го соблекоа свеченото одело и му облекоа малку поинаква конфекција (со споени ракави, се разбира).

Го откопча шинелот, го соблече и го префрли преку рамена.

Телото на ибн Пајко го внесоа во џамијата, во дел определен за бањање, и неколку мажи брзо го соблекоа и го избањаа, додека оџата за сето време читаше џеназе намази.

Се фалеше тој како да има којзнае колку пари, ми го покажуваше прекрасното кремасто одело што го носеше, дури го соблече сакото и го сврте од внатрешната страна за да ми покаже која марка е, не се сеќавам сигурно но мислам дека беше Армани.