Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

- Јас со него борба водев - Ете, тука беше, пред мојот нос, но одеднаш го снема, како в земја да пропадна, како да се претвори во невидлив дух!

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Пумпаше, се плискаше со водата и ја истриваше кожата, сѐ додека не му се стори дека мирисот на Ребека сосем го снема од него.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Посакуваме еден од патиштата да го снема па безгрижно понатаму да кинисаме да не нѐ мачи ни „Што ако...?„ ни „Зошто...?” ни „Доколку...!“

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Тогаш Калча ќе го снемаше на светов: молчеше некаде скриен и притаен.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

- Откако го снема татко ти, престанаа да ми ја даваат неговата плата.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Мора зад сето тоа да се крие нешто страшно матно, нешто страшно мачно, нешто до кое синот само се допрел или само го насетил и веднаш изгорел, тој час требало да го снема, како непожелен сведок, како веројатен очевидец на нешто што не само што не смеел да го види туку ни да го претпостави со последниот дел од свеста.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Горда се повлече, ја снема од сите места каде што се појавуваше дотогаш - од корзо, од плажа, од игранки, од парк; а го снема и младичот, како да го голтнала земјата, така што и најблиските другари не му ја оддаваа трагата.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Псалтир Палигоров беше обична вејка, пред бесот на директорот Донски, која лесно можеше да одлета низ ширум отворениот прозорец и да го снема засекогаш од Архивот.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Првин да го префрли на нивните маргини, а потоа да го снема и оттаму.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Средата ли, четвртокот ли, одново се разденивме како во пекол градината во дворот тажна, стебленцата во неа јадни, Татко ми го снема, како да исчезна во времето, и некаде по некој ден гледаме: водата ги раскопала гробиштата и жолтите коски на мртовците пливаат по улиците и ни мавтаат на сите: ајдете, велат, што чекате?

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Врапчето се издигна зашеметено над трендафилот, збунето полета в десно па в лево и го снема меѓу дрвјата на соседниот двор.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Како што за никого неочекувано во селото се појави колата на Аето, исто така, за никого неочекувано, а уште помалу сфатливо, го снема Илета Вегов.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Него го сметаа како за в земја пропаднат уште кога како детиште го снема некаде, пред повеќе од педесет години.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Може ќе го снема и нема да дојде веќе.

„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)

„Како што ти сега ќе заминеш по вода така и него таа ноќ го снема“ А потоа се загледа во мене.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

„Стојно мори Стојне“, и реков „тебе животот навистина ти пресудил да донесуваш лоши проценки и да правиш погрешни чекори.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А да знаеш, уште пред да се случи настанот, писмото веќе било предадено на секретарот Домазетовски а потоа не знам на кој начин тој и го беше вратил, или искинал, или намерно загубил, бидејќи преку ноќ, иако и секретаријатот го беше прочитал, писмото го снема, при што, ценам, слична услуга со убава ноќ, каква што мене ми беше пружена, веројатно Стојна му подарила и на секретарот Домазетовски.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

„Наеднаш исчезна, го снема, како да беше дух или некој негов роднина од сништата...“ рече мајка ми.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Вратите траскаат зад него - бара нешто летајќи од просторија во просторија.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Конечно го снема во собата каде ги чуваше своите бизнис одела и машни.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Не гледав во Пенча и не разбрав што станува со него; го видов само кога избега од широчината и кога го снема во кривата улица.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Лествичникот, братот мој ја сочува главата на раменици, јас останав Сказник и Мозаичник, ќерката на логотетот прездраве и проклетството го снема, оти се помести вселената и ѓаволот веќе не гледаше нешто што не треба во словата да се види.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Од првиот ден, кога влеговме во училиштето, од првиот клас, ѝ ставив до знаење дека ја сакам. Ѝ напишав песна; таа ја доби (на часот по биологија), ја прочита, се вцрви и потем го стутка листот и ми се чинеше дека сака да го сокрие, да го голтне, да го снема.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Но моделот на човечкиот живот што го претставува и што таа го промовира како хоризонт на стремеж за секој исправен човечки субјект, нема да го снема со озаконувањето на геј-бракот и со можноста на нехетеросексуалците отворено да служат во армијата на САД. ‌Ете зошто квир-политиката е толку многу подалекосежна, толку многу попреобразувачка од политиката на геј-правата.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Општествената еднаквост за геј-мажите и за другите сексуални отпадници, ако некогаш ја оствариме, нема сама по себе да ја урне културната и нормативната доминантност на хетеросексуалноста, ниту единствениот облик на интимност што оваа го создава и го наметнува.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Хетеронормативноста, секако, може да се квалификува, да се заузда, ограничи и можеби да се поткопа или да се ослабне до степен што сега тешко може да се предвиди.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Геј-живеењето не се согласува лесно со основните премиси на хетеронормативноста.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Значи, рамноправноста на гејовите, сама по себе, нема да им стави крај на хетеронормативноста и на нејзините последици.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Твоите желби и страсти се скротени, твојот сомнеж не се вознемирува повеќе, а сега чувствувам и дека ќе го снема – рече старецот.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Ако ридот го снема, ќе ги снема сенките, ветровите, вегетацијата и сето друго што е во неговата аура.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Со леснотија здивнавме кога видовме дека стигнаа првите санитетски коли и застанаа пред салата за приредби, сега преадаптирана во сала за сегрегација. Сите живнаа, го снема немирот.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

- Води – рече и го снема во тесното селско сокаче.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

И чудно ни беше што сето тоа наеднаш го снема и дека во нас завладеа некаков мир во кој се почувствувавме деца и почнавме да си играме како деца...

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Човекот рашири раце, вчудовидено замавна и го снема во куќарето.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

И додека тој зборуваше, мене во умот, како пчела околу главата, ми се вртеше прашањето – зарем човекот треба да умре, треба да го снема од овој живот, та за него да се зборува само убаво?

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Се менат боите. Одблесокот на сончевината го снема и зароси.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Долго стојам со затворени очи и се плашам да ги отворам зашто наеднаш ќе го снема тој свет што во мојот спомен остана како незаборавен сон.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

- По... по... по... – рече на албански пријателот, не поздрави со широка насмевка и ниско поклонувајќи се, го снема зад шанкот.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Веќе го снема стројот, строевиот чекор, долгото трчање по макадамот покрај морето и трчањето пругоре сѐ до кралската палата, немаше марширање и со песна, на морнарите не им ја земавме лединката, и под разгранетата врба не стоевме во строј и не се колневме во генералот Маркос.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Ја симнаа кутијата – радио и го снема гласот на двете жени кои секој ден во исто време, напладне, во дванаесет часот, почнуваа да гласат за големите борби и победи на ДАГ.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Но, веќе и тоа го снемало.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Ќе биде само нешто на аголот на нивните насмевки, како приватен карневал што поминал низ град и можеби сте го виделе еднаш на кратко па го снемало.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Таа знае дека Далтон мисли дека тие се посирови, без фасада, поблиски до некоја архетипска зима без дволичност.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Делумно поради тоа групата ја нарекоа Паганска Ноќ. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 174

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Многу тагуваше по гранченцата, и докторите завиткаа неколку в крпче, и ѝ ги дадоа.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Еден ден ѝ го снема крпчето; го беше изгубила, или некој ѝ го беше украл.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Поткашлувајќи значајно, старата чавка погледнува наоколу и одеднаш забележува дека детето го снемало: - Каде е?

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Претскажувањата се покажуваат сосема точни, неполн век по тајното запишување на „Историјата на тајните“, Царството го снема од лицето земјино никогаш да не постоело.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Имаше чувство како сево ова да го гледа низ прозорец на некој воз што за миг запрел, а потоа сево ова ќе го снема, ќе исчезне, ќе се изгуби од пред очи.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Кога автоматската врата се затвори зад нив со тап удар, џагорот одеднаш го снема.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Ај ој сега!” и го снема од кај Камен мост нагоре по Солунска, а јас, сѐ уште несвесен за сé она што ми се случи, скоро механички доталкав до Железничката станица и во последен миг го фатив попладневниот воз за Скопје.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

НИШАН - знак, белег ОБЈАЛО - обувки ОДГРИБАТ - раскопување, разривање, расчепкување на лозјето ОЛАЏАК - т.е. со други зборови; (татка си олаџак) ОМАУДРЕН - зашеметен ОН ЈАША - десет години (Он јаша кадија кај сум) ОСКОРБЕНА - натажена, нажалена ПАГУРЧЕ - сад за ракија; бакарна буклица за ракија, обично плоска ПАКОС - штета, беља ПАЛАВРА - измама, лага (палавраџи'а - човек кој многу зборува) ПИЗМИ - мрази ПИР - старешина, духовен водач на еден еснаф; основно значење "старец“ ПОВИДЈА - (...јазат повидја), растенија Што се обвиваат околу дрвјата (бршљан, на пр.) ПОРИЗА - послуша ПОСПАЛ - прав од брашното при мелење на житото ПОШТАЏИЈА - поштар ПОШТУК - исчезна, го снема, од него нема трага ;( фана поштук) ПРЕЛЕЗ - премин (обично со вратичка) на оградата, плетот од нивата ПРЕПСА - личи, прилега, наликува; (Дали преспи дете на татка?) ПУСУЛ - писмо, белешка РАЗГЕЛЕ - случајно, токму на време (дојде) РАКИ - САПУН - миризлив сапун Што се произведувал во Ирак.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Ќе го имаше сето тоа што го снема заради една негова грешка.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Но, него го снема. - Како го снема?! Како може човек туку така да исчезне?

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Но, беше сосема сигурна дека истото како слепо кутре доаѓа да гризне залак и пак да го снема.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Со тоа како да го снема и денот и неговата длабочина и наеднаш сѐ стана сосема, сосема празно и плоско.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Наеднаш го снема. Го немаше цела една пролет; дури од ненадеж не се расчу дека заминал со партизаните.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Нема, ама пред нив по дома, па одеднаш ќе го снема тоа парче гардероба и ти од дома излегуваш најпристојно што можеш, а веќе кај најблиската другарка си се преслекуваш, и тоа истото го правиш и на враќање. И сите задоволни.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Ќе прати писменце Комитетот: тој и тој да го снема. И ќе го снема.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ако легнам, срцево ми трча, трча, па ќе го снема, ќе прескокне нешто и пак трча, кој знае кај трча и од кого бега.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

И после чувме „бау“, вели, и човекот го снема. Го лавна кучката, вели.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

И се крена чад, камења, земја. Босанчето го снема, се невиде кај фати.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

И Дуко Вендија ми го снема. Побрз е и од куршумите.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Му собравме пари и нѐ поведе. Заминавме две планини и во третата него го снема.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Пеел, потоа пиел, најпосле плачел, воздивнал Чучук- Андреј. - И го снемало.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

5 Го снемало, умрел. За таквите каков што бил Дмитар-Пајко обично се кажувало до заборав - умре по Поклади на патот кон Лесново, како што можело да се споменува, за него или за друг бележит селанец, дека се родил околу Задушници, кога овците на тој и тој ги нападнал помор.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Каде се изгубил тој Ферат-шеј? Го снемало.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Се повторила можноста добитокот да се одмори.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Сум бил, ме немало. Овде сум, утре пак ќе ме нема.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Секако можел да заштити и од чума.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Се морничавеле исплашени од многуте прикаски дека мечкиниот свршеник ќе почне да се дебели од женско месо.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Дуријата му останала залепена за десната шепа.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Потоа го снемало. Неговите некогашни пријатели го напикале во зандани.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Го снемало. Кога се вратил (можело да се види дека беневреците му се влажни на колениците) од отворениот гроб се кревале лилави чадишта и уште нешто - мирис на нагорена волна и на човечка тага.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Со снегот го снемало, фатил џенем или се присокрил негде за нови злосторства.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Се побратимиле. Ако не си знаел, Турчинот отишол кај поп да се покрстува. Сакал да се вика Григор.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Со утрото и сонот го снема, ноќниот крадец го зема.

„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)

Но неговиот крик неочекувано се изостри, доби во височина, се изви и се провлече меѓу телата на Азра и Лилица, а потоа одеднаш го снема, секна некаде меѓу неговите заби кои длабоко загризаа во левата слабина на една од жените.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Копнеат, за доаѓањето на часот кога ќе го снема последниот видлив пламен.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Тромав од горештина, некако сакато куцајќи, денот појде кон сонцето. Го снема. Се нурна во западнато руменило.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Се изгуби како и пролетта со сето свое шаренило пред малку.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Жеро Жерав го снема.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Легнав со лице на дланка, некако ќе ја минам ноќта.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Се разбудив. На клепките ми трепереше пајажината на ноќните соништа на кои, сега полубуден, се сеќавав.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Пред да кажам уште нешто, го снема во шамакот.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

И штотуку го рече тоа, синиот пајак со златна глава го снема.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Му рекоа на човекот дека е тоа нивно куче кое го снемало од дома, а тој им тврдеше дека пред една година го купил од некој човек на пазар.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Ќе умрат ли во тишината нештата кои биле.. Ќе го снема ли гласот, ликот...

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

Но секако имало поголем или помал душманлак, наше е да го откорнеме од балканските јазици, а бездруго со тоа ќе го снема во животот, нема да ја заматува меморијата на нашите потомци! рече Камилски.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Татко не можеше точно да го утврди конечниот став на Камилски, час бранеше една, час друга позиција!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Иако имаше добар изговор да дојде тука, на секој чекор беше прогонуван од стравот дека некој од црноуниформираните стражари ненадејно ќе се појави од зад аголот, ќе му ги побара документите и ќе му нареди да го снема.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

” Се сеќаваше и на шлаканицата што му ја удри кога почна да размислува за смртта, за тоа: како доаѓа таа и зошто мора човекот да умре, да го снема, да исчезне од светот, да не постои.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Не ѝ го снема стравот.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Стравот ѝ го снема. Седна на моторот, зад него. Заедно ќе ја најдат побрзо.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Татар е на пустата работа! Кога ќе му крене жената некој сноп, ќе го снема под него и само гледаш снопот сам бега преку нива.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

До Пелагија стои Чана, со едната рака ја држи мајка си, а со другата едно бовчуле, се врти кон Пелагија и сака нешто да ѝ каже, ама се предумислува па прво ја става мајка си крај нозете на Добра, до неа бовчулето и кога ѝ се празни рацете се свртува и ја грабнува Пелагија со машки стисок Остани ми со здравје, Пелагијо моја! ѝ вели Сакав да останам со тебе, со... мислев ќе се преселам кај Доне, мила, ама него го снема, се загуби, последен пат го виделе како се враќа со Танаско од станицава.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Ако го снема меѓу бреговиве ќе потечеме по планињено.

„Вардар“ од Анте Поповски (1958)

И додека низ селото кон положаите се влечкаа телефонски жици и се копаа ровови по планините, луѓето исплашено издивнуваа: - Ах, ако дојде до војна, селово ќе го снема...

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Мртво и вкочането, авторот го отстрани од дворот и чудото се случи – кучешкиот измет на кој секој ден наидуваше го снема.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Ме зароби сѐ што е бреме сѐ што е губење не било време за љубење времето го снемало времето онемело.

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

1. Грозна смеа Опеј, ја Божице, дарбата за светогрдие за иноказание, за смеа грозна низ плач и жолч изречи ја славно на смртниците поругата, подбивот и јамбот, отровниот рев шегата пој ја на раѓањето и смртта маската, порокот и гревот опиши го, Вечна, на киклопот кикотот кркорот на крвта во обрач од стих завиено и сласно растури го кругот, барутот, чаурата со метар, а безмерно смерно во речта магично обратена,17со очи на тилот во стар образ, а со друга вера - кој прв спомна на Бога Име небаре ќе го снема ако не има во времето знак да биде освен вера, завера освен пат и бездна отсутен а присутен по севезден ѕвезден?

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

Впрочем знаете и од порано дека зборот е самиот човек, кога човекот ќе го снема во некој од идните денови зборот ќе го објаснува и него но и времето во кое е создаден, укажувачки истакна професорот Седларски.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Значи мојата мисла патува до него и веројатно го вознемирува бидејќи наеднаш ѓаволчето го снема; се скрило кутрото во глушечка дупка.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Она, дека човекот не е птица да првне и да го снема.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

А кога ќе се случи да го снема со што ќе ја храниме нашата суетност?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Се разбира, во тие темни денови на грдиве случувања, многу нешта сеуште не се разјаснети.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Човекот не е птица па да првне и да го снема - сосема на место резонираше доктор Пачев и многу значајно ме погледна.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Не знам дали ви е кажано но човеков, како празна вреќа се свлече на земјата, и во истиот момент, во најбрз можен ритам, почна да трча лазејќи на сите четири, како годиначе, и за момент го снема под бирото на Мирко Бунде.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Додека Билјана се прегрнуваше со мајка си, фалејќи се со петките, Мирко го снема.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Во грлото му се скрши гласот и од старечкото око потече солза - лута, горчлива, болна, густа, распалена, жешка, срдечна и тажна, во која потона зеницата и само за миг го снема ридот зад кој е големата вода, па планините, па пак големата вода и преку неа...

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Скокавме долу и веднаш мочавме на патот.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

И да знаеш дека, откако ми го снема пиштолот, јас не те гледам благонаклоно.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Кога стигнавме до брегот, сонцето го снема.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Но, во еден миг нешто направи – пак! – и балонот го снема.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

„Еј, каде си?“ Наеднаш ќе го снема.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

А потоа и овој глас наеднаш го снема. Сосема се загуби, а јас останав сам.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Се однесува токму како татко му.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

На почетокот од есента, веднаш по доаѓањето на дедото Петко, во Скопје дошла и жената на Нанчо, не останала долго и тајно си заминала, а по некое време го снемало и него.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

И дури она малку што го имаме може да го снема за само еден момент.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Знаеш, понекогаш навистина е непријатно.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Ми се чини дека ми навираат толку солзи, што од притисокот носот ќе ми прсне и од таа густа експлозија ќе го снема и Дејан и сè околу мене.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Мене ми е често така жал кога ќе се распискам на сиот глас затоа што сум го загорела гравот и ќе го разбудам Марко.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Со отворените очи и уста само сакав да му кажам да ми помогне, дека не можам да земам воздух, ама и него го снема и пред мене остана само синото небо.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Го снема човекот, вели.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

И Филип Хаџиевски ми скитна од пред очи, го снема.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

И, за да не се случи тоа – да се стопи сосема и засекогаш да го снема, Дедо Мраз ги спрегна елените.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

Се стрча пред себе со ситен чекор, како да газеше по скршено стакло и го снема во мракот.