го (зам.) - рани (гл.)

Утрешна Света недела, нејзе ѝ се молам потковичаните, таа да му донесе оздравување на Лазора, олеснување на неговите и на сите други и несреќа на душманите кои го ранија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Крсте беше млад и јак, но со Трајка не можеше да се мери, та за час се најде под него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— А! а! а! не го ранел добро царот, не! — се пронесе смев од целата дружина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Јас ќе се борам со Шаќира, да видиме како го ранел царот зимава — се провикна Трајко Брниклијата, а Шаќир не дочека да му се рече двапати.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Го милувале маченцето, го ранеле но понекогаш го потргнувале и за опавчето.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Го мамиш, го раниш сено, му постилаш а не знаеш кое теле.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
„Платени Турци од Ресна пукале на Никола кај Раскрст“, рече Владе, „но само го раниле.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тие со голема доза на прецизност, еве, погодуваа каде да го ранат.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Одредот се повлече, а од нашата отстапница го ранија десетарот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Командирот Ксантос го ранија и командата остана на мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие ја удираат по раце и таа си ги собира кон устата, си дува во прстите, на удреното, и пишти ко квачка што го рани пилето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ете ти кај си нашла оддивка! Кој ти го ранел зборот — баба Анча! Такви ти ќе слушаш, а не вујка ти што го боли за тебе!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Го разбрав. Го мрзеше да чита - јас требаше да го ранам неговиот ум со прикаски, да го спасам од вкочанетост и да му овозможам развиток, и пат кон иднината преку мене како преку мост.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Не беше сѐ уште затворен диспанзерот кога пристигнав... ѝ кажав на Госпоѓа Хортенс: „Ќе го раниме малечкото кутре. Треба некој да купи месо...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тогаш седнуваше со домарот над мангалот во кујната, кршеше од домашниот леб, сркаше од манастирскиот грав, мезеше од биеното сирење на вжарената маша, отпиваше од стомната покрстено вино и водеше најприземен разговор за тоа како не се исплатува да го држиш и да го раниш магарето зиме кога нема работа во полето, како е поарно да го пуштиш без самар во снеговите на планината да го изедат волците, а напролет да си купиш младо магаре па да му го главиш стариот самар и да си вршиш работа, оти живеачката е една, а скапа, а пак треба да се преживее, да се одживее некако.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Одредот се повлече, а од нашата отстапница го ранија десетарот. Дум-дум изгледа, левото колено му е распарчено.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Понекогаш само во сувиот самрак уплашен крик ќе го рани небото.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
И само што станав и се иставив, Камбо го ранија во главата, но беше спасен зашто носеше кацига, куршумот само се лизнал и му ја скинал веѓата.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ни рече: Немојте и двајцата да седите, само едниот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)