го (зам.) - разурнува (гл.)

Потоа сфатив дека всушност станува збор за делови на лавиринт, бидејќи секоја патека завршуваше со ѕид што не го разурнува ни најсилната желба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Страста е корен на сите гревови и зла кои го разурнуваат телото и душата и го навлекуваат гневот на бога; зашто тој сè следи, сè гледа; го гледа и она што за нас е невидливо; ни борави во мислите, ни ги открива намерите, тајните; се мачи и сè чини да нè одврати од лошите намери и да ни го покаже правиот пат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ќе се послужам со цитат од приредбата, на која една наша соученичка рече: „Марксистичката револуција го разурнува целиот духовен свет; љубовта кон татковината, националното чувство, односот кон историјата, кон семејството, минатото и иднината“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој страв, напати, го разнишува, уште повеќе, го разурнува просторот на мојата митопоетска концепција.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Не ги коментирав овие нејзини размисли Каде те судеа, во Штип, прашав?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со години сум го разурнувала она што мој Благоја го градел”.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како да сум во опачината од просториите на ноќта.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)