го (зам.) - разнесе (гл.)

Силна експлозија го разнесе во воздух насипот што ги дели цвете преспански езера.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тие ќе му го разнесат мозокот на парчиња, пред да му го придобијат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ние го правиме мозокот совршен, пред да го разнесеме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но, по тактот на таа музика играа двојки, играа до бесвест, правејќи чудни движења кои прилегаа на тие од сечачите на дрво кои, предизвикувани од грамафонските стереозвуци, некогаш беа толку засилени што изгледаше дека ќе го разнесат на парчиња сиот клуб.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Несомнената драматика на свршетокот: шиштењето на воздухот од хармониумот што ја проследува туберкулозната песна на Ѓорѓи, и стакленото око на неговата верна, несакана сопруга, што реско се тркала на подот, барокно ја украсувам со паралела од книгата прочитана попладнево: - Во сценска смисла, чувствувам дека тоа беше постепена смрт од највисок ред, како самоубиството на Потоцки, кој, самиот излеа куршум од златната дршка на шеќерникот, подарокот од мајка му за полнолетството, го благослови во домашната капеличка и осамувајќи се во библиотеката, со него си го разнесе мозокот. – Ужасно.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Богдан Русимиров беше човек на Шефот кој оцени дека крај себе треба да има таков професионалец со чиј прозивод би задржал ниво над сите други во увидот на нивната службена работа, но и во приватниот живот: тој се радуваше на материјалот што секојдневно го добиваше од Русимиров, внимателно го складираше, плашејќи се да не се активира предвреме, да не се распрска во неговите раце, да не го разнесе експлозивот што го подготвуваше за другите.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Чуму си црна јаловице Умри, Врз каменот името ќе ти го напишат Дождот ќе го разнесе Дождот ќе го разнесе Земјата да ја нахрани.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Си го разнел мозокот во сообраќајка.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
А пролетнот ветер го разнел семето по доловите и ридиштата, по целата земја.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Долината го рашири тој ѕвонеж, го разнесе до ридовите и кориите, и пак го врати назад, ослабнат.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Зимската ноќ го прифати грмежот и го разнесе над доловите и кориите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Дедо Димо, откако ги испрати сите, истури стомна вода врз жарот, зашто ѓаволот ни ора ни копа, туку може некое зло да смисли, да донесе од негде ветер, да го разнесе жарот и низ папратот и ете ти беља.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А така, изненаден, самјакот можеше многу лесно да се впушти по истата дира назад и притоа и него да го собере пред себе со оние свои заби и само додека трепнеш да го разнесе по снегот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
По истрелот, кого снежните ридови го разнесоа како весел одзив на сите страни, беше доцна и за Змејко да помисли дека ќе пука уште еднаш.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го слушам - ме повикува - да го погребам, мајко, ме повикува - мршојади, мајко, да не го разнесат...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Време е да се огради бавчата а потоа на секој корен да му се испита здравјето да се види дали дозреало семето и да се проследи патот на ветрот што ќе го разнесе.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
За неколку секунди ветрот ќе го разнесе насекаде: неговата трага ќе исчезне.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Орли грабливци го разнесоа телото, духот во небеска шир... далеку како со векови од мене ...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Во еден документ пишува дека го виделе во Кјото, некаде во времето кога таму се градел храмот Намбанџи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Зашто, иако врагот не успеал да ги заработи телото и душата на трговецот со добиток, успеал, наместо тоа, да го разнесе тутунот низ цела Јапонија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А пролетнот ветер го разнел семето по доловите и ридиштата, по целата земја.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)