го (зам.) - размота (гл.)

Таа природа пак нежно, без напор и принуда од нас ја извлекува скриената дарба, дозволувајќи ни сами да си го размотаме јазолот, во кој поради незнаење сме се уплеткале...за потоа да ни прости, тој учител, на кого целта му била да не прочисти, па дури потоа сфаќаме: дека затоа тој воопшто и не се појавил во нас!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Студентот го размота завојот. Кожата не беше извалкана со измет, но раната ширум зјаеше врз големото тело.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)