го (зам.) - протолкува (гл.)

Го сонува овој ужасен сон со таква полнота што се плаши да не го сонува повторно, а кога буден размислува за него, не умее да го открие и да го протолкува.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Триејќи го челото, се обидува да се сети дали некоја од сликите на апокалиптичниот кошмар што му се повторува, не е некоја од претставите што ги анализираше во својот докторат по ориентални студии и во кој се занимаваше со претставата на пеколот во Куранот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Бузо не кажа која била причината што го натерала Едноокиот Полип на таква гнасна и нечесна акција; Ѓеле донекаде ја објасни причината зошто сите на бродот не се согласиле со капетанот и енергично се побуниле против неговата желба, но требаше повеќе и поубаво да ги објасни и расветли душата и срцето на тие луѓе; Васе доста лесно мина преку храброста и смелоста на оној што со маки ги раскинал јажињата и го ставил на коцка својот млад живот; Марко не го протолкува и не кажа ништо за крајот на приказната.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
На Трајка му заигра долната клепка од десното око што тој си го протолкува како знак за несреќа и уште толку се наежи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
При царцката живот и сила никој напреку не може да ти се опуле, не да те дере.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Таа можеше да го протолкува секој трепет на неговото лице, секое бранување на внатрешната тишина, на светлината во очите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко јасно го протолкува непредвиденото Мајкино останување крај подотворената врата, додека Камилски го образложуваше својот предлог.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Мајка беше збунета, не знаејќи како да го протолкува тоа...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И јазикот, замрсен и сугестивен, се појавува на екранот само во одредено време, додека трае филмот, за тие седум минути, и со упорност на недофат­ ливото спирално движење, набљудувачот веројатно нема да биде во состојба да го протолкува доживувањето на самиот филм.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Далеку беше од тоа настанот да го протолкува како лош знак.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Го спречи чудното чувство дека таа може да го протолкува тоа како проверување на кое нема право!
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Бездруго вака го протолкувал сонот и Јовановиот одамнешен предок, оној прв што го сонувал и по што го запишал во тефтерот и потоа отишол да стане пустиник.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А другион дел од настанов, или непогодица наречи го ако сакаш, што се случи помеѓу мене и таа иста Стојна во наши денови, мислам на оној случај кога наврати во мојата соба во Бањи дури откако бев пензиониран, не можев да го протолкувам поинаку одошто само како нејзино навраќање кај старата љубов, за да чепне уште малку, се разбира нешто ако останало од таа стара љубов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека ти од поодамна си раскрстил со оваа заблуда?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дали би можел јас таквиот исказ да го протолкувам како твое уверување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Остави само лист хартија. Нотна. Беа напишани некои ноти,но инспекторот Фиданчо Голомешев, кој инаку силно го љубеше фолклорот, покрај сета волја, не можеше да го протолкува.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Така, излегува дека оние што сакаат да се разберат разговарајќи, мора прво да се ислушаат, потоа да го протолкуваат кажаното, за да на крајот го интерпретираат сознанието или како што стои кај Хајдегер, специфичното однесување кон стварноста (методот не оди подалеку од оној кој се користи во разбирањето на текстот - уметничките дела).
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но знаеше дека во неговиот филџан виде уште нешто, нешто што го протолкува токму во тој миг, кога му се отвори сосема свесна дека ќе ја рани, ќе ја убие така закован во нејзината утроба.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Јасперсен, барајќи формулации кои ќе го протолкуваат воздејството што едно книжевно дело го врши врз нас низ својот основен материјал, низ јазикот, вели: „Тоа уште повеќе се однесува на оваа внатрешна убавина на јазикот која произлегува од изборот и распоредот на зборовите, од сета нивна сугестивност и способност да разбудуваат чувства.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Татко ми тоа го протолкува како божји предзнак, а малку потоа со гордост им покажуваше на соседите колку ракија можам да испијам.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Повеќето луѓе можат да го протолкуваат проектот без да упаднат во овие или-или сценарија.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Му преостануваше да трага по новите концентрични кругови на егзилот, по новите глобални метафори, му преостануваше да го протолкува, да го разбере времето, кога одамна беше останат без татковиот егзилски компас, да го открива правецот на своето движење во времињата кои беа негови, во кои мораше и самиот да го продолжи патот на некогаш започнатиот егзил, патот на пробивањето во неизвесноста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тогаш сметаше дека филозофи и лингвисти треба да се здружат за да го протолкуваат недофатливото во јазикот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во Козар Маало, блиското Пошта Маало и околината, живее во разбирање, пријателство, солидарност, притекување на помош, делење на заедничкиот леб на сиромаштијата на повоените години цел еден мал свет, на стравот од неочекуваните упади на власта: побројните Македонци, Албанци, Турци, Срби, Унгарци, Руси, Грци, Бугари, Хрвати, Французи, Ерменци, Евреи, Власи, Роми и други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Османците инаетот го оставиле во аманет за идните времиња, но со надеж дека инаетот ќе остане во самиот себе, без да се пренесува на другиот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Низ овие две категории Татко не гледаше само приказ за вечната борба помеѓу доброто и злото, кое го обележува човековото постоење, туку гледаше вистинска ментална формула како најдобро да го протолкува во својата Историја на Балканот низ падовите на империите, периодот на Османската Империја, која имаше, впрочем, извршено најсилно влијание врз менталниот склоп на Балканците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но се случуваше и во доцните ноќи, кога сите беа заспани, а само Татко, останат буден крај своите книги, да се слушаат необични звуци, во куќата, крцкање како говор што доаѓаше од неодредено место, во времето коешто Татко не успеваше да го протолкува до доцна во ноќта.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мислев дека средбата ќе има некаква цел во врска со најавата од претходниот ден и дека од мојот претпоставен ќе добијам одредени инструкции, но во неврзаниот разговор попусто барав нешто кое би можел да го протолкувам барем како мал дел од она што го очекував.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Додека се обидував да го протолкувам реченото кое оставаше многу празнини, бели страници кои можеа да се исполнуваат со различна содржина, главно како претпоставки, а јас не бев склон на таков вид размислување и градење односи со луѓето околу мене, Ема се надвисна над бирото, поземајќи ја пепелницата и, свртувајќи се, повеќе несмасно отколку планирано (така ли беше?, не знам!), со врвот на цицката, потприбрана во тесната блуза со длабоко деколте, благо ми прошета по надлактицата од левата рака.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Мајка ова го протолкува како чудесен синовски гест и силно ги прегрна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Јас овој гест го протолкував како знак дека, сепак, на Мајка не ѝ е најлошо.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ова полифоно пеење на немирењето и компромисот, никогаш до крај разгатнато, никогаш довршено, останато живо со своите пораки, еден ден некој од потомците судбоносно да го протолкува.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Кога го забележа како седнува меѓу последните, Јагулче, мигум си го промени расположението и доцнењето го протолкува како ситна провокација.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Запираше да го протолкува прекинот, трагаше како по атоми на изгубеното време, како во некаков систем, кој сигурно ја содржеше семејната полнота.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Којзнае како ќе го протолкува моето однесување.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Само на овој начин можам да си го протолкувам и оној случај со ноќта во која на посебен начин ја здогледав месечината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Одеднаш, еве го, тате влезе, а мене здивот ми застана, како ли сега тој ќе го протолкува сето ова, многу се плашев од него.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тоа овој го протолкува како извесно губење на дотогаш и така усилената присност, поради тоа што одамна не се беа виделе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)