го (зам.) - прогонува (гл.)

(...) „Купувачот“ Бредли го прогонува младиот наркос и му подава дрога. „Важи“, вели клинецот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Му закажав војна на инаетот од инает сакав да го згазам и закажав војна на омразата зошто и неа ужасно ја мразам Му закажав војна на гневот го прогонував и кон него се гневев му закажав војна и на гревот за малку и него ќе го средев Му закажав војна на стравот и сакав од страв да го стресам му закажав војна на егото и него да го обесчестам Му закажав војна на лукавиот и лукаво сакав да го сотрам ѕверот се разбуди во мене да го уништам и него ќе морам Си закажав војна со себе безпоштедна со премногу мртви си закажав војна без крај војна со страдања и жртви
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Меѓу основните услови кои таа требаше да ги исполни беше нејзиното богатство да биде барем легално стекнато у минатото затоа што Трпе не сакаше да има работа со проклети пари и да го прогонуе лоша карма, а себеси се сметаше за суеверен.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Русите го прогнуваа ересот многу побезмилосно отколку што тоа го правеше Инквизицијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не ја праша, таа самата стана ехо на она што го подлокуваше: „Војна е. Го прогонуваше ноќва германска патрола.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Затоа, мораме да го отфрлиме позитивизмот којшто стекнува „сигурност” така што успешно го прикрива она што е и она што не е, така што го униформира светот, го преобразува она што е стварно дадено, во заграбено, а потоа го зема тоа како дадено, така што светот го лишува од битија, а светот на битијата го прогонува во земјата на сенките на субјективни „вредности”. okno.mk | Margina #22 [1995] 31
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тогаш како и во оваа вечер кога го прогонуваа, ги следеше пред себе двете пијано прегрнати сенки, кои полека се намалуваа сосем да се сокријат зад нив пред новата светилка.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Го прогонуваа- и не пукаа во него.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не го прогонуваа. Немаа ни желба ни страст.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Се почувствува осамен. Не го прогонуваа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Таков човек каков што е овој колар беше мојот старец. А отаде заедно со моето детство. Го прогонува - и не пукаа во него.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)