го (зам.) - пробуди (гл.)

Кејтенов сине, сакав да викам, Кејтен пријателе, сакав да го пробудам бегај од домот тие ќе те убијат!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Го пробудија петлите успаното сонце на сеното.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Желбата на записот е повеќе да се опише отколку да се објасни, и за мене самиот, досегашното повеќедецениско молчење, здржаноста да се доискаже во стихови мојот однос кон Рацина и кон неговото пеење, поривот но и несигурноста на моето доближување до него, почитта па отаде и стрептежот од јавно кажаниот збор на што толку мудро ни укажа Блаже Конески, дрзоста и дораснатоста на младиот поет да проговори со јазикот на песната за Рацин, за Рацин што го пробуди во нас идеалот на јазикот и убавината на поезијата.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Започнува да дува силен ветер одошто се откинува една гранка и му паѓа на главата, та го пробудува, но никако не го тргнува погледот од она место кај што ја сонува застаната Антица.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Во страшниот сон ја чу, нејзиниот глас го пробуди, со изгорени усни, во сон, во магија, во занес рече: - Мајко, мајчице мила!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ми пристуде и избегав без да го пробудам Евтим!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Нејзиниот Вангел е легнат меѓу неа и Родна Караколева и нејзиниот вресок не го пробудува од длабокиот сон.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)