го (зам.) - притајува (гл.)

Нешто тајно, кое гали, стишува Кое спокојно во себе го запишувам, Го притајувам, не го објавувам Скриено го чувам, го заклучувам Сетне му се насладувам, се радувам.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Го притајуваме здивот, се притајуваме и во цревата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)