го (зам.) - пржи (гл.)

БЕРБЕРОТ: Да не го пржи колоњската?
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Трендафил раскажуваше дека тој ја чувал мајка му од кучиња додека таа одела по куќи да пита парче леб за да ги нарани синовите.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Го подигнува полека.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
- Ти ќе го пржиш! - го фати на јадец.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Качакот ја држеше главата провисната, гледаше в земја, сонцето го пржеше по темето, му облетуваа муви и инсекти околу устата што му пенеше и му гореше за вода, напинаше на јажињата со кои беше врзан да ги скине; гледаше во луѓето собрани околу него, гледаше во езерото што ја заплискуваше водата и со јазикот мласкаше, стружеше низ устата која сѐ повеќе му се сушеше; се вртеше и го бараше Делина да дојде веќе, да му го забуца куршумот и да го спаси од овие маки.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Нема да го пржам, ќе го печам, и тоа на трска.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Никогаш не го фрла. Татјана го пржи со јајца.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Го пржи раката која полека почна да се здрвува се до рамото. Искри пред очите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)