го (зам.) - пречекува (гл.)

И со големи почести го пречекуваа, а уште со поголеми го испраќаа сиромаси селаните.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Распрашуваше во секое село каде фатија војводите и го следеше нивното движење, a исто така секој ден праќаше по еден селанец во Витолиште да разбере што прават, што мислат Арслан и јузбашијата, нема ли да кренат потери по него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но од друга страна, имаше и оправдание за мојата нерешителност: воспитачот, професорот по филозофија, до која уште не бев стигнал, одеше важно, со крената руменолика глава, и јас - на кого тој досега одвај да погледнал - требаше одеднаш да му пристапам, да трчкам да го привтасам во ходникот, да го пречекувам како случајно на скали или, о боже мој!, да му одам нарочно за тоа в канцеларија.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сега тој ја оставил Библијата на неговиот стол и го пречекува со сурови зборови: - Евангелието треба да го читаш ти, евангелието!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Заскитаната желка ползи по асфалтот. Праисториското животинче, што ги минало мочурливите сништа, пајажините, менливите гробници, неминовно го пречекува смртоносниот метал на четири тркала.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Таа го пречека како што го пречекуваше во сонот: со кафе, со пијалак, со проѕирна наметка на неа, со седнување крај него на каучот, со допирање со голите колена како што го допираше во сонот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
КОСТАДИН: Е, време им е... Добро е кој ги има...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
БОЖАНА: (Го пречекува уште на прагот). Добре дојде, свату!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Можеби ќе го најде. На овој свет има секакви мајстори.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ќе ти испеам песна со која од денес птиците ќе го пречекуваат гавранот Гавруш Гаврушевски.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Од слезот на камењарот се насетуваше тагата на ветерот Виновата лоза во тажновина го пречекува залезот.
„Чекајќи го ангелот“ од Милчо Мисоски (1991)
Сега дивокозите го пречекуваа денот. Една цела нивна поворка, една поворка можеби од единствените животинки од оваа земја, што така грижествено и заеднички му се потчинуваат на тој ритуал на огрејсонцето, се капеа во неговата руменина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И луѓето тие денови забораваат на гробиштата, истрчуваат пред селото и го пречекуваат Лоте со музика, со свирки, шиштат свирачите околу него со свирките што им ги купи за да свират весели песни, а не тажни и погребни; им лепи Лоте на челото пари, шетаат шишињата со пијалок од уста на уста, ги шири Лоте рацете како птица кога лета, одѕвиваат песните, до небо се креваат; излегуваат луѓето по прозорците и балконите, го поздравуваат Лотета, му мавтаат со раце, истрчуваат и му се придружуваат, се множи распеаната врволица и селото добива весел и празничен изглед.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Сведен е, ќерко. И Христоса со радост го пречекувале кога влегувал во Ерусалим.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Како да беше одговорен само пред безбројното цветје и тревје кое го пречекуваше и испраќаше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Коле се свртува и со цврсти стапки го пречекува: - Учителе, од името на сите, ве молам да нѐ земете и нас.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ние го испраќаме со очите. Јошета го испраќаме, а го пречекуваме Доксима Тренчески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И војводата го пречекува кај воденицине Чатлакови. Го зема на пушка и му излегува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)