Што треба да се постигне или одбрани со тоа? Тоа ви го препуштам вам.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Завршниот удар си го препушта за себе. Ефектно и безмилосно.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
- Значи, ми го препушташ без војна, - се насмеа Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Околу него остануваше за сето време само еден негов круг од тоа сиво пространство, и дивината секогаш му го препушташе тоа само нему.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Дали намерата ви е секој пат одново да смислувате, да ја напуштите претходната трага и да повлечете нова?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Двајцата старци - татко ѝ, самарџијата Димо, уште беше моќен, а и свекорот Пајко, кој малку по малку го препушташе дуќанот и занаетот на сина си Марка, сѐ уште повеќе ѝ помагаше нејзе, отколку таа нему.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)