Го почестуваа, зборуваа со него. Иако на македонски, тој како по некое чудо, брзо почна да ги разбира.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Мајка му веќе нема што да прави, па го седнува заедно со другите гости и го почестува.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)