го (зам.) - потчинува (гл.)

Луков е сам. Пие. Видно е дека пиењето почнало да го потчинува.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Вистина, Хегел никојпат не го идентификувал овој дух со бога, туку и бога го потчинувал нему.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)